Vojni veštak odbrane generala Strugara tvrdi da JNA nije namerno granatirala Dubrovnik, a da su hrvatske snage, svojim rasporedom, ugrožavale Stari grad


Da je JNA namerno gadjala Dubrovnik on bi bio "praktično uništen", a pošto nije praktično uništen - znači da nije namerno gadjan.

Tako, u najkraćem, glasi zaključak penzionisanog pukovnika JNA Janka Viličića, koji se u Hagu pojavio kao balistički veštak odbrane generala Pavla Strugara, optuženog za granatiranje dubrovačkog Starog grada u decembru 1991. Njegovim svedočenjem, odbrana nastoji da pobije analizu veštaka tužilaštva, slovenačkog pukovnika Jožefa Poje, koji je sugerisao da su objekti unutar dubrovačkih zidina svesno ciljani i gadjani sa položaja JNA.

Veštak odbrane navodi da su minobacači JNA u okolini Dubrovnika, u decembru 1991. bili postavljeni na rastojanju od dve-trećine svog krajnjeg dometa, što po njemu pokazuje da su se nalazili u položaju odbrane a ne napada na Dubrovnik.

Ovaj zaključak veštak odbrane izvlači i iz činjenice da je 6. decembra 1991. najveći broj projektila pao po obodima Starog grada, severno od Straduna, dok su u samom centru oštećenja, kako je rekao, neznatna i posledica zalutalih projektila ili loših vremenskih uslova, odnosno jake bure koja je skretala projektile sa njihove putanje..

U ekspertskom izveštaju "Slučaj granatiranja Starog Grada Dubrovnika", Viličić je analizirao raspored vatrenih položaja jedinica JNA na dubrovačkom ratištu i njihov odnos prema ciljevima - položajima hrvatske vojske. Kako tvrdi, svaki položaj hrvatske vojske koji je bio udaljen od Starog grada manje od 500 metara ugrožavao je njegove zidine, jer su minobacački projektili mogli da padnu na gradsko jezgro koje se nalazilo na njihovom pravcu rasturanja, posebno uzimajući u obzir jak vetar koji je duvao 6. decembra 1991. godine.

Svedočenje pukovnika Viličića nastavljeno je unakrsnim ispitivanjem od strane tužioca.

Dijeljenje sadržaja