Home



AUTENTIČNOST ORIGINALA I VERODOSTOJNOST PREVODA




Svedočenjem Jugoslava Kodžopeljića, odbrana generala Perišića osporava autentičnost i verodostojnost niza dokumenata koje je tužilaštvo uvelo u spis tokom svog dokaznog postupka. Po odbrani, engleski prevodi često sadrže informacije koje nisu navedene u originalnim tekstovima

Jugoslav Kodžopeljić, svjedok na suđenju Momčilu PerišićuJugoslav Kodžopeljić, svjedok na suđenju Momčilu Perišiću

Branilac generala Momčila Perišića je u nastavku glavnog ispitivanja svedoku Jugoslavu Kodžopeljiću predočio niz dokumenata koje je tužilaštvo uvelo u spis tokom svog dokaznog postupka. Kodžopeljić je od 1993. do 1999. godine bio načelnik Tehničke uprave sektora pozadine pri Generalštabu VJ.

Predočeni dokumenti su materijalni listovi sa popisom pokretnih stvari koje su, u većini slučajeva, upućene iz Generalštaba Vojske Jugoslavije. Na pojedinim dokumentima su kao primalac označene jedinice Vojske Republike Srpske dok u nekim slučajevima nije naznačeno kome su upućena sredstva. General Perišić se tereti da je, kao načelnik Generalštaba VJ pružao logističku, materijalnu, kadrovsku i drugu pomoć vojskama bosanskih i hrvatskih Srba čime je, po tužilaštvu, značajno doprineo zločinima koji su njihovi pripadnici počinili u Sarajevu, Zagrebu i Srebrenici.

Svedočenjem Kodžopeljića, odbrana generala Perišića nastoji da dokaže da su materijalni listovi nepotpuni a u pojedinim slučajevima sadrže različite informacije u srpskom originalu i na engleski prevedenom primerku. Podaci koji su u nekim dokumentima uvedeni u engleske prevode ne postoje u originalnim materijalnim listovima. Tužilaštvo nije osporavalo da postoje razlike između originalnih i prevedenih dokumenata.

Po svedoku, u jednom broju dokumenata, kao pošiljalac je označen samo Generalštab VJ što je, kako tvrdi, predstavljalo problem u planiranju jer oficir koji je sastavljao listu sredstava za naredni period nije znao iz kog su skladišta sredstva otišla i u kojoj su meri umanjene količine sredstava na raspolaganju. Svedok je potvrdio da u dokumentima najčešće nije označen naredbodavac, i da nema potpisa i pečata pošiljaoca.

Većina dokumenata, takođe, ne sadrži potpuni nomenklaturni broj po kojem se, kako je svedok objasnio, obeležava imovina VJ u informacionom sistemu. Budući da taj broj nije ispravan, ne zna se o kojim je sredstvima reč, ukazao je svedok. U slučajevima kada su označena sredstva koja su iz VJ premeštena u druge jedinice, pominju se raketni bacači, trenutno-fugasne granate i municija.

Kodžopeljić je u prvom delu ispitivanja ukazao da je industrija za posebne namene koja je proizvodila naoružanje i vojnu opremu bila najpre u nadležnosti Saveznog sekretarijata za narodnu odbranu a potom pod saveznim Ministarstvom odbrane koje je, rekao je, bilo odvojeno od Vojske Jugoslavije.

Glavni iskaz Jugoslava Kodžopeljića će biti nastavljen sutra.


Dijeljenje sadržaja
FB TW LI EMAIL




TV Tribunal 460

POSLIJE 15 GODINA: Haški susret holandskog pukovnika i srpskog generala
MANDIĆEVA LISTA: Biljana Plavšić je bila veći autoritet od Karadžića
(PRE)LET KA ŠEŠELJU: Od četnika do pokajnika i nazad