Osim ukazivanjem da su srpske snage bezbednosti imale pristup Radonjičkom jezeru i pre 8. septembra kada su otkriveni leševi, sumnju u dokaze tužilaštva odbrana nastoji da pobudi i isticanjem da su među prvima na mesto gde su pronađeni posmrtni ostaci došli policijski generali Vlastimir Đorđević i Obrad Stevanović


Jedno od ključnih spornih pitanja na suđenju Ramušu Haradinaju, Idrizu Balaju i Lahiju Brahimaju je da li su srpske snage bezbednosti u leto 1998. godine imali pristup području oko Radonjičkog jezera. U tom su području, naime, u septembru 1998. godine otkriveni posmrtni ostaci ukupno 39 osoba – Albanaca, Srba i Roma – za koje optužba tvrdi da su žrtve OVK. Odbrana, međutim, to osporava i ukazuje na mogućnost da su leševi žrtava "podmetnuti" od strane srpske policije, sa namerom da se odgovornost pripiše OVK.

Zaštićeni svedok "69" je 1998. godine radio u Sekretarijatu unutrašnjih poslova u Đakovici. U izjavi koju je dao istražiteljima tužilaštva i čiju je istinitost danas potvrdio pred sudom, opisao je situaciju u području Đakovice i Dečana 1998. godine, zaoštravanje sukoba srpskih snaga bezbednosti sa "diverzantsko-terorističkom grupom", odnosno OVK, koja je sredinom 1998. godine uspostavila kontrolu nad širokim područjem oko Radonjičkog jezera, tako da srpska policija više nije imala pristupa toj zoni, izuzev u operacijama u kojima je imala podršku vojske.

U unakrsnom ispitivanju, Haradinajev branilac je svedoka suočio sa dokumentom koji je priložen kao aneks njegovoj izjavi, a u kojem se navodi da je 9. avgusta 1998. godine patrola MUP napadnuta od strane "diverzantsko-terorističke grupe" upravo u području za koje je svedok tvrdio da nije bilo dostupno policiji. Svedok je potvrdio da su policijske snage između jula i septembra 1998. godine povremeno pokušavale da patroliraju tim područjem, ali nije mogao da odgovori koliko često se to događalo.

Osim ukazivanjem da su srpske snage bezbednosti imale pristup Radonjičkom jezeru i pre 8. septembra kada je OVK potisnut i kada su otkriveni leševi, sumnju u dokaze tužilaštva odbrana nastoji da pobudi i isticanjem da su među prvima na mesto gde su pronađeni posmrtni ostaci došli policijski generali Vlastimir Đorđević i Obrad Stevanović. Na braniočevo pitanje da li je uobičajeno da ličnosti na tako visokom položaju učestvuju u operaciji traganja, svedok je odgovorio da je informacija o leševima u kanalu Radonjičkog jezera – koju je policija dobila od uhapšenih pripadnika OVK – "bila od takve važnosti da su se svi uključili i otišli na lice mesta."

Odbrana, međutim, računa da bi ukazivanjem na njihovo prisustvo mogla kod sudija da pobudi razumnu sumnju da stvari ipak ne stoje onako kako ih opisuje tužilaštvo. Vlastimir Đorđević, koji u pritvoru Tribunala čeka suđenje za zločine na Kosovu, je prema optužnici u proleće 1999. godine bio jedan od glavnih realizatora tajne operacije prenošenja leševa kosovskih Albacija u Srbiju i njihovog zakopavanja u masovne grobnice na poligonima MUP. Njegov tadašnji zamenik, general Obrad Stevanović, je kako se ispostavilo tokom svedočenja u odbranu Slobodana Miloševića, na sastanku kod predsednika u proleće 1998. godine u svoju beležnicu upisao predsednikov radni nalog: "Nema leševa, nema zločina."

Dijeljenje sadržaja