Mada se Naser Orić ne tereti za žrtve napada koje su izvele snage pod njegovom komandom, optužba tvrdi da su ubijeni bili civili, dok odbrana dokazuje da je medju poginulima najviše boraca Bratunačke brigade VRS, koji su stradali u oružanom sukobu.


Kada je 5. oktobra 1992. napadnuto srpsko selo Radijevići kraj Bratunca, mnogi njegovi žitelji “zatekli su se u njivama obavljajući jesenje radove”, svedočila je na sudjenju Naseru Oriću, Novka Božić, domaćica koja je u Radijevićima živela sa mužem i četvoro dece.

Svedokinja je opisala da je “pucnjava počela oko podne”, te da je osim “paljbe iz obližnje šume” čula i uzvike: “’Vatajte ih, ‘vatajte četnike žive”. Bežeći zajedno s ostalima “prema Drini”, videla je “vojnike u uniformama”, ali nikoga od njih nije prepoznala. Selo Radijevići nalazi u neposrednoj blizini reke, okruženo takodje srpskim selima Diovići i Boljevići. Najbliže muslimansko selo Žanjevo udaljeno je od Radijevića oko tri kilometra.

Većina okupljenih meštana je tog dana “prešla preko Drine u Srbiju”. Oni koji nisu stali u čamce “hvatali su se za ruke i gazili reku”, opisala je svedokinja. Kada su se dva dana kasnije vratili u selo ustanovili su da su zapaljene četiri od ukupno 22 kuće, dok su na ostalima, prema rečima svedokinje, bili vidljivi tragovi pucnjave. Stoka je bila odvedena, rekla je Novka Božić, opisujući kako se niko u selu “nije pripremao za napad jer ga niko nije očekivao”. Medju ubijenima, identifikovala je i svoju majku i nekolicinu komšija, čija je imena navela tokom svedočenja.

Prema optužnici, Naser Orić je komandovao napadom na sela Radijevići, Fakovići i Diovići 5. oktobra 1992. godine. i u njemu predvodio “pripadnike jedinica Teritorijalne odbrane iz Potočara, Osmača, Sućeske i Skenderovića te iz čete Stari grad. Tereti se za “pljačku imovine bosanskih Srba, uzimanje stoke, namještaja i televizijskih aparata”, kao i za protivpravno uništavanje imovine i kuća.

Orićev branilac Džon Džons/John Jones je uložio prigovor na zahtev tužiteljice da svedokinja opiše tela ubijenih meštana koje je prepoznala, ukazujući da Naser Orić “nije optužen za ubistva tih ljudi.” Predsedavajući sudija Adjius/Agius je, medjutim, odbacio prigovor odbrane, nakon čega je svedokinja rekla da su se na telima poginulih mogli videti tragovi nasilja, kao i da “niko od njih nije nosio uniformu”.

Predočivši svedokinji “spisak poginulih boraca Bratunačke brigade VRS od 1992 do 1996. godine” odbrana je u unakrsnom ispitivanju sugerisala da su medju navedenim žrtvama, većina zapravo bili vojnici RS koji su stradali u borbi. Svedokinja je medjutim to negirala, tvrdeći u odgovoru na pitanje jednog od sudija da su “i stariji i mladji muškarci iz sela, nakon napada, zajedno sa ostalima pobegli na Drinu”.

Dijeljenje sadržaja