Drugog dana svedočenja admirala Jokića, tužilac Suzan Somers se – osim za optuženog generala Strugara – interesovala za još dve “legendarne” ličnosti iz Dubrovačke operacije JNA: kapetana Vladimira Kovačevića “Ramba” i gradonačelnika Trebinja Božidara Vučurevića


“Kao potčinjeni komandant bio sam korektan u odnosima, nisam s njim imao nikakvih službenih sukoba i uopšte mislim da sam u svakom pogledu bio lojalan. Izmedju nas nije bilo nikakvih problema ni lične ni zvanične prirode”.

Tako je admiral Miodrag Jokić, bivši zapovednik Devetog vojno-pomorskog sektora, opisao svoje odnose sa tadašnjim komandantom Druge operativne grupe, generalom Pavlom Strugarom, koji mu je bio nadredjen tokom “Dubrovačke operacije” JNA krajem 1991. godine.

Admiral Jokić i general Strugar su zajedno optuženi za zločine počinjene tokom te operacije, ali su različito reagovali na te optužbe: prvi je priznao krivicu a drugi je poriče. Zato se, na sudjenju, pojavljuju u različitim ulogama: admiral kao svedok optužbe a general kao optuženi.

Drugog dana svedočenja, admiral Jokić je naveo sve jedinice koje su sačinjavale Drugu operativnu grupu pod komandom generala Strugara. Medju njima je bila i 472. motorizovana brigada, čiji su se pripadnici ponašali posebno nedisciplinovano i provokativno, pa je Jokić tražio od generala Strugara da je povuče iz okoline Dubrovnika i pošalje u dolinu Neretve. General Strugar je prihvatio tu sugestiju ali je u zoni “Dubrovačke operacije” i pod komandom Jokićevog Vojno pomorskog sektora ostavio Treći bataljon 472 brigade.

Zapovednik Trećeg bataljona bio je Vladimir Kovačević zvani Rambo koji je, prema svedočenju admirala Jokića, posebno “imponovao” generalu Strugaru koji ga je smatrao “veoma hrabarim, sposobnim i cenjenim oficirom” koji je “u vojničkom smislu delovao veoma privlačno.” Kasnije, kada je postao komandant Druge armije u Podgorici, general Strugar je, prema Jokićevom svedočenju, kapetanu Kovačeviću obezbedio stan, a za uzvrat je kapetan poklonio “luksuzno putničko vozilo” generalu. Tužilac Suzan Somers nije svedoka pitala o poreklu poklonjenog “luksuznog putničkog vozila.”

Sledeća ličnost za koju se zanimala tužilac Somers bio je tadašnji gradonačelnik Trebinja Božidar Vučurević. Jokić ga je opisao kao “vrlo navalentnog čoveka” koji je smatrao da “treba da vrši uticaj i na vojsku” i “uplitao se u Dubrovačku operaciju”. Svedočio je i o njegovom pismu upućenom 7. novembra 1991. Generalštabu i predsedništvu SFRJ u Beogradu u kojem traži da komandni kadar JNA, zbog “neenergičnog ratovanja”, bude zamenjen rezervnim starešinama JNA, koji će se “energično obračunati sa Hrvatskom vojskom.” Vučurević, koji se prema Jokićevim rečima zalagao za “neku vrstu samostalnosti Dubrovnika”, pozivao se u pismu na “narod koji će suditi onima koji ne rade kako (on smatra da) treba.” Njegov uticaj na niže oficire bio je poguban, ocenio je Jokić pominjući kao primer kapetana Kovacevića i majora Komara.

U juče započetom svedočenju, koje će trajati najmanje šest dana, admiral Jokić još nije došao do toga kako je – uprkos “izričitim zabranama gadjanja Starog grada”, za koje tvrdi da su izdate jedinicama u okruženju Dubrovnika – došlo do teškog granatiranja od 6. decembra 1991. za koje se sudi generalu Strugaru.

Dijeljenje sadržaja