Pošto je prošle godine, kao svedok odbrane Radoslava Brdjanina, tvrdio da su krizni štabovi radili po nalozima “odozgo” - iz vrhova vlasti - Predrag Radić na sudjenju Momčilu Krajišniku nastoji sada da relativizuje ulogu političkog vrha sa Pala u dogadjajima na koje se odnosi optužnica protiv bivšeg predsednika Skupštine bosanskih Srba.

U dva intervjua koje su 2001. i 2003. godine istražitelji haškog tužilaštva vodili s njim kao sa osumnjičenim ratnim gradonačelnikom Banja Luke, Predrag Radić je, razumljivo, branio sebe. Iz činjenice da nije optužen moglo bi se zaključiti da je u tome bio uspešan.

Onda se, u novembru prošle godine, Radić pojavio u Hagu kao svedok odbrane Radoslava Brdjanina, bivšeg predsednika Kriznog štaba takozvane Autonomne regije Krajina. Suština njegovog svedočenja je, tada, bila da Krizni štab ARK nije ni o čemu samostalno odlučivao, već je samo sprovodio naloge koji su stizali “odozgo”, sa Pala. “Vi samo gubite vreme sa Kriznim štabovima, sve je dolazilo sa vrha” – kategorički je tom prilikom tvrdio Radić. Sudije, medjutim, nisu prihvatile tu teoriju, pa je Brdjanin proglašen krivim za etničko čišćenje bosanske Krajine i osudjen na 32 godine zatvora.

Teoriju o nalozima “odozgo” je, medjutim, prigrlio tužilac u predmetu protiv jednog od vodećih političkih lidera bosanskih Srba, Momčila Krajišnika, pa je Radića doveo u Hag, sada kao svedoka optužbe. Tražio je od njega da potvrdi svoje prethodne iskaze, iz ranijih intervjua sa istražiteljima tužilaštva (kada je branio sebe) i iz prošlogodišnjeg svedočenja (kada je branio Brdjanina).

Ovog puta, medjutim, Radić nije bio tako kategoričan u pogledu naloga koji su stizali “odozgo.” Nastojao je da relativizuje i ublaži svoje prethodne iskaze, tvrdeći sada da su opštinski krizni štabovi često “radili na svoju ruku”, ne sledeći direktive s vrha. Pošto je u prethodnom svedočenju tvrdio da su sa Pala ponekad “preskakali regionalni nivo” i direktno komunicirali sa opštinama izdajući im naloge šta da rade, Radić je sada objašnjavao da to “ponekad” znači “redje, rijetko...”

U intervjuima sa istražiteljima i tokom svedočenja na sudjenju Brdjaninu, Radić je tvrdio da mu “svi, čak i oni u najvišim vlastima” zamerali da nije “adekvatno očistio” svoju opštinu, a posebno na tome što su banjalučke džamije ostale netaknute sve do 1993. godine. Na sudjenju Brdjaninu upitan je da li “oni u najvišim vlastima” uključuje i Karadžića i Krajišnika, na šta je Radić – kako ga je danas podsetio tužilac – odgovorio da su o tome razgovarali “više puta”, ali su oni “bili dovoljno mudri da to ne kažu direktno” već su mu slali svoje emisare, a posebno Velibora Ostojića koji mu je “stalno sedeo za vratom.”

Danas, medjutim, Radić tvrdi da “nije siguran” da je u prethodnom svedočenju u tom kontekstu pomenuo Karadžića i Krajišnika, ali je prihvatio da je “valjda tako, kad tu piše.” Potvrdio je da je s njima jednom razgovarao u Banja Luci, “ali ne o etničkom čišćenju već o zastupljenosti Hrvata i Muslimana u opštinskoj vlasti.” Ako je neko na tom sastanku izrazio nezadovoljstvo zbog prisustva Hrvata i Muslimana u organima vlasti to je, koliko se Radić danas seća, “mogao da bude Karadžić, a ne Krajišnik.”

Ostaje da se vidi kako će Radić interpretirati ovu izjavu ako jednog dana bude u prilici da svedoči na sudjenju Radovanu Karadžiću.

Dijeljenje sadržaja