Na početku unakrsnog ispitivanja Miroslava Deronjića, bivšeg predsjednika Kriznog štaba Bratunca, odbrana Momčila Krajišnika pokušala je da umanji "političku težinu" svjedoka. Kako su, na osnovu nacionalnog sastava i vlasništva nad zemljom, crtane opštinske karte u Bosni i Hercegovini.


"Imam problema da shvatim to crtanje karata, koje su se zasnivale na nacionalnoj strukturi stanovništva i na vlasništvu nad zemljom u Bosni", priznao je predsjedavajući sudija Alfonsus Ori/Alphonsus Orie tokom unakrsnog ispitivanja Miroslava Deronjića, svjedoka optužbe na sudjenju Momčilu Krajišniku. Pokušavajući da shvati o čemu se radi upitao je svjedoka "da li su te karte o vlasništvu nad zemljištem trebalo da budu jednakovrijedan argument, kao one o nacionalno većinskom stanovništvu na nekom području Bosne?"

Deronjić je, najprije, izrazio bojazan da će, u želji da pomogne, "vjerovatno još više komplikovati stvari". A onda je objasnio kako je u raspravama "oko tog veoma čudnog pitanja čija je zapravo Bosna", SDA uvijek isticala demografski faktor odnosno broj stanovnika; SDS se pozivala na istorijski faktor i vlasništvo nad zemljom; dok su Hrvati uglavnom izvlačili istorijske argumente, "pozivajući se na vladare koji su vladali Bosnom u nekim periodima istorije". Po Deronjiću, to su početkom devedesetih bile uobičajene argumentacije suprotstavljenih strana. "Sad izgleda čudno, ali o tome su javno i preko medija raspravljali najviši predstavnici političkih stranaka u BiH", zaključio je svoje objašnjenje.

Sudija Ori se nije izjašnjavao da li mu je taj odgovor pomogao da shvati "čija je Bosna", odnosno zašto su, i kakve su, opštinske karte crtane uoči rata u BiH.

U unakrsnom ispitivanju, koje vodi Krajišnikov britanski branitelj Nikolas Stjuart/Nicholas Stewart, Deronjić je svjedočio kako je rukovodstvo SDS u ljeto 1991. izdalo nalog svim lokalnim odborima stranke da izrade karte svojih opština, na kojima će raznim bojama biti uneseni podaci gdje žive Srbi, a gdje pripadnici drugih nacionalnosti i koliko ko procentualno ima vlasništva nad zemljištem. Deronjić je u to vrijeme bio predsjednik opštinskog odbora SDS u Bratuncu, u istočnoj Bosni

Deronjić je rekao da je opštinski odbor SDS izradio tu kartu, ali da je ona bila "prilično slobodna procjena", pošto je u najvećem dijelu opštine Bratunac stanovništvo bilo izmiješano, čak su i kuće i posjedi bili izmiješani, i nije se mogla "precizno ustanoviti podjela".

Uprkos tome, po tvrdnji svjedoka, karte koje su iz Bratunca i drugih opštinskih odbora SDS poslate rukovodstvu stranke, poslužile su za formiranje "srpskih opština i srpskih autonomnih oblasti", po varijantama A i B iz "Uputstva o organizovanju i djelovanju organa srpskog naroda u BiH u vanrednim okolnostima".

Na početku unakrsnog ispitivanja, odbrana je pokušala da umanji "političku težinu" svjedoka, ukazujući da je Deronjić 1991. i 1992. – u vrijeme koje pokriva optužnica - bio lokalni političar niskog ranga, da lično nije ni poznavao optuženog Momčila Krajišnika i da ne može relevantno svjedočiti o aktivnostima najviših organa i ličnosti Srpske demokratske stranke. Prepoznavši tu namjeru zastupnika odbrane, Miroslav Deronjić mu je u jednom trenutku uzvratio: "Lično sam poznavao Radovana Karadžića i bio sam najznačajniji političar u Bratuncu i veoma utjecajan u regiji."

Svjedočenje Miroslava Deronjića se nastavlja.

Dijeljenje sadržaja