Učesnik incidenta u Hambarinama na suđenju Radovanu Karadžiću opisao događaj koji odbrana vidi kao okidač sukoba u Prijedoru, a optužba kao izgovor za početak ranije isplanirane kampanje nasilja sa ciljem etničkog čišćenja nesrba iz tog područja

Poslednji svedok odbrane Radovana Karadžića za ovu sedmicu bio je bivši pripadnik vojske bosanskih Srba, Ratko Milojica, učesnik događaja koji optuženi predstavlja kao uzrok ratnog užasa u Prijedoru. Reč je o napadu na pripadnike srpske vojske 22. maja 1992. godine na punktu kod sela Hambarine kada su ubijeni Radovan Milojica i Rade Lukić, a ranjena tri srpska vojnika među kojima i današnji svedok.

Po optužbi, pomenuti incident poslužio je srpskim vlastima Prijedora kao izgovor za napade na Hambarine i Kozarac krajem maja 1992. godine, kada su ta sela sravnjena sa zemljom, a mnogi civili ubijeni i proterani. Usledili su napadi i na druga sela, masovna hapšenja i zatvaranja civila u tri prijedorska logora Keraterm, Omarska i Trnopolje, brojna ubistva, zlostavljanja, silovanja i proterivanja koja su, po optužbi, dosegla razmere genocida. Karadžić, međutim, sve povezuje sa napadom na srpske vojnike u Hambarinama.

Tog 22. maja 1992. godine Ratko Milojica je sa još četvoricom srpskih vojnika zaustavljen na punktu u Hambarinama, auto im je pretresen a njima naređeno da predaju oružje. Kada su to odbili, otvorena je vatra od koje su stradala dva vojnika, a svedok je ranjen i izgubio je svest. Grupu od tridesetak ljudi koja ih je zaustavila predvodio je Aziz Ališković iz Hambarina.

Tužilac spori da je ubistvo srpskih vojnika glavni pokretač zločina u Prijedoru i tvrdi da je etničko čišćenje te opštine bilo unapred planirano i dobro organizovano, a počelo je preuzimanjem lokalne vlasti od strane SDS još 30. aprila 1992. godine. Ipak, u unakrsnom ispitivanju nije osporavao suštinu svedokove izjave timu odbrane, osim što ju je delimično dopunio. Jedna od stvari na koju je ukazao je da je Aziz Ališković nakon incidenta u Hambarinama ubijen i predočio video snimak na kojem se vide srpski vojnici kako sede i piju dok pored njih leži Ališkovićevo telo. Svedok je potvrdio da je ovaj ubijen, ali nije mogao da prepozna njegov leš na video zapisu.

U nastojanju da umanji kredibilitet svedoka, tužilac Amir Zec je podsetio da je 2006. godine pred banjalučkim sudom svedočio suprotno svim izvedenim dokazima kako bi zaštitio svog rođaka, optuženog za ubistvo jednog Bošnjaka. Pored toga, Milojica je, ukazuje dalje tužilac, tokom 1992. godine i sam učestvovao u ubistvu. Zajedno sa grupom vojnika izveo je katoličkog sveštenika Ivana Grgića, koji je potom ubijen i ostavljen nepokopan kod rudnika Ljubija. U izjavi srpskoj vojnoj policiji 1993. godine je rekao da su Grgića maltretirali i opljačkali, potom odveli u Ljubiju, gde je izvesni Ivica Pavlović uzeo pušku od njega i u sveštenika ispalio rafal. Mada je na izjavi njegov potpis, Milojica tvrdi da ju je "neko drugi sastavio". Danas kaže da je Ivica Pavlović, koji je inače priznao zločin i potom počinio samoubistvo, sveštenika na svoju ruku izveo iz kola i ubio ga, bez učešća drugih vojnika.

Prvi Karadžićev svedok naredne sedmice biće bivši ministar policije bosanskih Srba Mićo Stanišić, osuđen na 22 godine zatvora zbog zločina nad nesrbima 1992. godine.

Dijeljenje sadržaja