Svedok Karadžićeve odbrane Tomislav Savkić tvrdi da je u svojstvu predsednika opštine Milići sredinom jula 1995. godine video "na stotine i hiljade" leševa bosanskih Muslimana u brdima u reonu Konjević Polja, te da mu je rečeno da je većina njih izginula u međusobnom obračunu a jedan deo i prilikom prolaska kroz minsko polje i u sukobu sa srpskom vojskom. Ništa od toga se, međutim, ne navodi u vojnim i policijskim izveštajima bosanskih Srba

Ratni predsednik opštine Milići u istočnoj Bosni Tomislav Savkić je, svedočeći u odbranu Radovana Karadžića, nastojao da ubedi sudije da leševi "stotina i hiljada" srebreničkih Muslimana, koje je video sredinom jula 1995. godine, nisu rezultat masovnih egzekucija.

U izjavi timu odbrane i odgovorima na Karadžićeva pitanja Savkić je naveo da je 11. jula 1995. godine dobio informacije da su muslimanske jedinice prilikom bekstva iz Srebrenice u brdima kod Konjević Polja probile linije odbrane Milićkog bataljona na putu kod Bokčin Potoka. Svedok je nekoliko dana kasnije posetio brigadu, kojom je inače prve godine rata komandovao, i na potezu između mesta Bokčin Potok, Mratinjci i Sandići video, kako tvrdi, leševe "više od 2.000" ubijenih Muslimana.

Njegovi bivši vojnici su mu, kaže, prepričali da su Muslimani stradali po sledećem scenariju: Prvo su prilikom bekstva iz Srebrenice naišli na minsko polje gde je izginuo jedan deo njih, potom su se sukobili sa Milićkim bataljonom, koji se razmakao i pustio ih da prođu ali je i tu jedan broj stradao, a onda je usledio međusobni okršaj muslimanskih boraca. To se, rečeno mu je, desilo jer su u borbi sa srpskom vojskom pogubili veze u okviru svoje jedinice i tako dezorijentisani celu noć pucali jedni na druge. Rezultat - nekoliko hiljada mrtvih.

Tužiteljica Saterlend/Sutherland je u unakrsnom ispitivanju predočila dokumente vojske i policije bosanskih Srba u kojima se ne pominju nikakve borbe sa muslimanskim snagama. U izveštaju Drinskog korpusa se navodi da je 11. jula 1995. godine u zoni "Konjević Polja i Nove Kasabe bilo mirno", a komandant policijskih snaga Ljubomir Borovčanin izveštava da je više hiljada Muslimana zarobljeno, ali da borbi nema. Svedok je to oštro negirao i rekao da Borovčanin "nema pojma".

Tužiteljica je potom prikazala i video zapis beogradskog novinara Zorana Petrovića Piroćanca od 13. jula 1995. godine gde srpski vojnici na putu kod Sandića teraju zarobljene Muslimane da dozivaju svoje sunarodnike da se predaju. Zarobljenici su u civilu i još uvek se ne vide nikakvi leševi, a svedok odgovara da taj deo puta "nema blage veze" sa lokacijom koju je on opisao.

Pored toga, Savkić negira da su snage bosanskih Srba počinile bilo kakve zločine u području Vlasenice i Milića tokom celog rata. Primera radi, kaže da su za ubistvo više od 60 Muslimana u vlaseničkom selu Zaklopača 16. maja 1992. godine odgovorne "strane trupe", odnosno neke jedinice "sa strane". Kaže da su se u tom području "u prolazu" odmarali vojnici JNA i da se onda čulo za zločine Muslimana nad srpskim civilima pa je došlo do odmazde. Do kraja je ostalo nejasno ko su tačno "strane trupe", da li pomenute jedinice JNA ili neko treći, ali je svedok jasno reklo da se radilo o "slučajnom napadu" u kojem se nasumično pucalo i po srpskim i po muslimanskim kućama. Na pitanje tužiteljice kako je moguće da su u nasumičnoj paljbi stradali isključivo Muslimani, odgovorio je da će to bolje umeti da objasni jedan od narednih svedoka odbrane – Božidar Trišić – koji je i njemu ispričao tu priču. Karadžić je u dodatnom ispitivanju predočio dokumente bosanskih vlasti iz kojih proizilazi da su neke od žrtava bili pripadnici muslimanske Teritorijalne odbrane. U dokaznom postupku optužbe je, inače, svedočio Sead Hodžić, jedan od preživelih streljanja u Zaklopači. On je rekao da su ljudi izvođeni iz svojih kuća, a među ubijenima je bilo i nekoliko dece mlađe od 10 godina.

Dijeljenje sadržaja