Prilikom svedočenja Žan-Rene Rueza, vodje srebreničke istrage Haškog tribunala, prikazana serija video snimaka na kojima se vide sve faze srebreničke tragedije - izuzev samih egzekucija zarobljenih bošnjačkih muškaraca.


Nedostajali su samo snimci masovnih egzekucija, da bi današnja video-rekonstrukcija srebreničke tragedije bila potpuna.

Najveći deo današnjeg svedočenja Žan/Jean Rene Rueza, bivšeg vodje srebreničke istrage Haškog tribunala, tužilac je iskoristio da bi u dokazni materijal uveo seriju video snimaka i fotografija na kojima je registrovano šta se dogadjalo nakon ulaska Mladićevih snaga u enklavu pod "zaštitom" UN, 11. jula 1995.

Ti snimci potiču iz različitih izvora. Neke su snimili kamermani VRS i SRT koji su pratili i registrovali za istoriju svaki Mladićev korak, njegov trijumfalni ulazak u Srebrenicu 11. jula ’95. i izjavu kako je, "posle bune na dahije došao trenutak da se osvetimo Turcima na ovom prostoru".

Pred sudom su, takodje, prikazani snimci tri Mladićeva sastanka u Hotelu "Fontana" u Bratuncu, 11. i 12. jula, najpre sa pukovnikom Karemansom, komandantom Holandskog bataljona UN, a onda i sa trojicom nevoljnih izbeglica okupljenih u Potočarima: Ćamilom Omanović, Nesibom Mandžićem i Ibrom Nuhanovićem. Na tim snimcima su registrovane Mladićeve pretnje holandskom pukovniku i bošnjačkim civilima koji su potražili spas u bazi UN u Potočarima, da odatle mogu "zajedno otići ili tu zajedno umreti". Nevoljne i prestravljene predstavnike izbeglica je Mladić, dva puta, pozvao da izaberu "da li će opstati ili nestati".

Pored traka iz "kinoteke" VRS, za tužilaštvo su posebno značajni snimci koje je, predstavljajući se kao novinar "nezavisne televizije iz Beograda", u srebreničkoj enklavi snimio Zoran Petrović - Piroćanac. Žan Rene Ruez je na njima identifikovao mnoge "zanimljive ličnosti" - oficire i "bezbednjake" VRS i pripadnike MUP Republike Srpske koji su bili u Potočarima i na drugim lokacijama na kojima su muškarci odvajani od žena i dece, kao i na mestima na kojima su sabirani zarobljenici, pre nego što su odvedeni na gubilišta. Na njegovim snimcima se, takodje, vide i muškarci zatočeni u takozvanoj beloj kući pored baze UN u Potočarima, kao i ogromna gomila ruksaka, torbi i zavežljaja koje su zarobljenici ostavljali u dvorištu pošto im je rečeno da im više "neće trebati".

Sledila je, zatim, serija video snimaka o deportacijama žena i dece: beskrajne kolone autobusa i kamiona koji napuštaju Potočare, snimljene krišom sa prozora obližnje zgrade u bazi Holandskog bataljona; izlazak izbeglica iz vozila u mestu zvanom Luka i njihov dugi marš do teritorije pod kontrolom armije BiH. Sledio je, zatim, snimak mase očajnih žena i dece iz Srebrenice u improvizovanom prihvatnom centru na aerodromu u Tuzli. Nakon toga, prikazana je izjava tadašnjeg predsednika RS Radovana Karadžića koji za Srebrenicu kaže da je "primer superiornosti srpske vojske i srpske plemenitosti" i tvrdi da u enklavi "nije stradao ni jedan civil".

Tužilac i njegov svedok, bivši vodja srebreničke istrage Žan Rene Ruez, su zatim krenuli od mesta do mesta na kojima su zarobljeni bošnjački muškarci bili najpre pritvoreni, a potom pogubljeni. Prikazani su snimci tih područja koje su haški istražitelji napravili iz helikoptera ili sa zemlje, na lokacijama na kojima su izvršeni zločini. Pokazani su, takodje, i vazdušni snimci koje je Tribunalu dostavila američka administracija, na kojima se vide autobusi sa prognanim izbeglica, mase zarobljenika na stadionu u Bratuncu, livadi kod Sandića i drugim mestima gde su ih grupisali, kao i sveže prekopana zemlja na lokacijama na kojima su haški istražitelji kasnije pronašli masovne grobnice.

Video-rekonstrukcija srebreničke tragedije na sudjenju Vidoju Blagojeviću, Draganu Obrenoviću i Draganu Jokiću, bivšim zapovednicima Bratunačke i Zvorničke brigade VRS, biće nastavljena u ponedeljak.

Dijeljenje sadržaja