Bivši policajac, novinar i logoraš svedočio o ponižavanjima prijedorskih Hrvata i Muslimana u logoru Omarska, gde su prebijani, izgladnjivani i primoravani da pevaju srpske pesme za delegaciju u kojoj je bio i optuženi Stojan Župljanin


Nakon tronedeljne letnje sudske pauze suđenje bivšim čelnicima policije bosanskih Srba Mići Stanišiću i Stojanu Župljaninu nastavljeno je danas iskazom Nusreta Sivca, nekadašnjeg policajca i novinara iz Prijedora. O etničkom čišćenju Prijedora i zatočeništvu u logoru Omarska Sivac je već svedočio na suđenjima Milomiru Stakiću i Radoslavu Brđaninu.

U sažetku svedokovog iskaza, koji je pročitao tužilac, navodi se da je Sivac do 1990. godine bio zaposlen u Odeljenju veze i kriptozaštite prijedorske policije, nakon čega je postao dopisnik Televizije Sarajevo. U proleće 1992. godine bio je svedok etničkog čišćenja Prijedora, hapšenja Muslimana i Hrvata, pljačkanja i uništavanja njihove imovine i verskih spomenika.

Sivac je uhapšen sredinom juna 1992. godine i najpre pretučen u dvorištu policije dok su njegove bivše kolege, kako je danas rekao, to "posmatrali sa prozora i smejali se". Potom je policijskom "maricom" prebačen u logor Omarska. Opisao je da su u logoru bili zatočeni svi ugledniji Muslimani i Hrvati iz Prijedora, da su uslovi boravka bili neljudski, a zatočenici "mršavi, oboleli, sa vidnim tragovima nasilja". Noću su se čuli krici silovanih žena koje su plakale i zvale u pomoć.

U julu 1992. godine, tokom posete delegacije srpskih zvaničnika među kojima je, tvrdi svedok, bio i Stojan Župljanin, zatočenici su prisiljeni da pevaju srpske pesme i uzvikuju "Ovo je Srbija", čemu su se članovi delegacije smejali. Sredinom avgusta Sivac je prebačen u logor Trnopolje gde je boravio u dvorištu pod improvizovanim nadstrešnicama pošto su dve logorske zgrade bile prepune zatočenika koji su pristizali iz Omarske i Keraterma.

Odbrana Miće Stanišića, prvog ministra unutrašnjih poslova u vladi bosanskih Srba, sugerisala je da su odgovornost za zločine u Prijedoru i za osnivanje logora Omarska snosili lokalne vođe paravojnih jedinica Milan Anđić i Neđo Delić. Svedok se složio da su oni učestvovali u zločinima, ali je istakao da su logore osnovale srpske vlasti u Prijedoru, a da su Anđić i Delić pružali "materijalnu logističku podršku".

Branilac Stojana Župljanina negirao je da je njegov klijent bio u poseti logoru Omarska. Advokat Dragan Krgović je ukazao da je Sivac tokom prvog svedočenja naveo da je Kuprešanin bio član delegacije koja je posetila Omarsku, a da je kasnije, na suđenju Radoslavu Brđaninu, promenio iskaz i tvrdio da se radi o Župljaninu. Sivac je, međutim, rekao da se "verovatno radilo o lapsusu", te da je postao "sto odsto siguran" da je reč o Župljaninu nakon što mu je, tokom prvog svedočenja, predočen članak lokalnih srpskih novina u kojem, takođe, piše da je Župljanin bio u sastavu delegacije.

Dijeljenje sadržaja