Srbija i on kao njen tadašnji predsednik, tvrdio je Slobodan Milošević u unakrsnom ispitivanju svedoka Ive Šimunovića, "nemaju nikakve veze sa tim vašim sukobom sa JNA oko Dubrovnika". Taj sukob je, po optuženom, izazvan "militarizacijom Dubrovnika" od strane Hrvatske


Da je bilo do njega, rekao je danas Slobodan Milošević, "na Dubrovnik ne bi pao ni kamičak". U unakrsnom ispitivanju Ive Šimunovića, jednog od organizatora odbrane Dubrovnika, Milošević se sa nostalgijom prisećao svojih desetak dubrovačkih letovanja i šetnji Stradunom sa "malim sinom, čerkom i suprugom", uveravajući svedoka da Srbija i on lično nemaju "nikakve veze sa tim vašim sukobom sa JNA".

Prema svedočenju Ive Šimunovića, teritorijalna odbrana Dubrovnika je u trenutku napada JNA na grad 1. oktobra 1991. imala "najviše 300 lako naoružanih ljudi". Uoči napada sa Korčule su dopremljena tri topa kalibra 98 milimetara koja je pri povlačenju ostavila JNA bez nišanskih naprava i bez zatvarača. Popravili su ih ali od njih, tvrdi svedok, nije bilo koristi jer su se mogli samo jednom upotrebiti. Kasnije su dobili nekoliko minobacača od 82 milimetra, ali im je tokom pregovora sa JNA u Cavtatu zaprećeno da će na svaku njihovu granatu odgovoriti sa deset svojih.

"Tako je i bilo" - svedočio je Šimunović: "Mi smo se branili i koristili minobacače od 82 milimetara, a oni su tukli haubicama od 155 i topovima od 130 milimetara po civilnim ciljevima." U većini slučajeva, tvrdi svedok, sa položaja JNA oko grada gadjani su isključivo civilni ciljevi: kuće, bolnice, brodovi u luci, automobili na parkingu.

Mesec dana nakon početka napada Dubrovnik je bio potpuno opkoljen i JNA je držala pod kontrolom sve visoke tačke, osim brda Srdj iznag samog grada. Sredinom novembra izvršen je napad na čitavo područje grada i JNA je pokušala da zauzme Srdj, ali nije uspela.

Naredni opšti napad na Dubrovnik počeo je u zoru 6. decembra 1991. i tom prilikom je žestoko granatirano istorijsko gradsko jezgro. Pred sudom je danas prikazan dvadeset minutni video snimak na kojem se vide posledice tog granatiranja: srušene i zapaljene kuće u dubrovačkom Starom gradu, pogodjene i oštećene crkve, biblioteke i drugi istorijski i kulturni spomenici. Na snimku se, takodje, vide i dva oficira JNA, u civilu, koji su u pratnji svedoka i pod obezbedjenjem hrvatskih policajaca obilazili pogodjene gradjevine i beležili nešto u svoje notese. S njima je bio i kamerman koji je sve to snimao.

Njih je, objasnio je Šimunović, u Dubrovnik poslao tadašnji jugoslovenski ministar odbrane Veljko Kadijević, koji je navodno naredio istragu o granatiranju istorijskog gradskog jezgra 6. decembra 1991. Svedok, medjutim, ne zna da li je istraga sprovedena i da li je neko odgovarao zbog granatiranja grada koji je deo svetske kulturne baštine, a u kojem su - prema analizi koju je napravio UNESKO/UNESCO - oštećene 563 kuće i istorijska spomenika.

U dosadašnjem unakrsnom ispitivanju Ive Šimunovića, koje će se nastaviti i sutra, Slobodan Milošević je tvrdio da je Hrvatska još početkom 1991. "militarizovala Dubrovnik" i iz njega napadala JNA, kao da su njegovi branioci bili naoružani mnogo bolje nego što su opisali ovaj i drugi Dubrovčani koji su do sada svedočili. (kraj)

Dijeljenje sadržaja