Delimično uvažena žalba branilaca Nasera Orića na odluku Pretresnog veća o ograničavanju broja svedoka i vremena predvidjenog za izvodjenje dokaza odbrane.


Pretresno veće koje sudi u predmetu protiv Nasera Orića moraće još jednom da razmotri odluku kojom je timu Orićeve odbrane za izvodjenje dokaza, umesto traženih 8 meseci i 72 svedoka, odobrilo samo 9 sedmica i 30 svedoka.

Takav je nalog sudijama uputilo Žalbeno veće nakon razmatranja žalbe Orićevih branilaca na odluku kojom im je skraćena liste svedoka i vreme za izvodjenje dokaza..

Glavni argument Pretresnog veća u odluci da Orićevoj odbrani naloži okončanje dokaznog postupka do 30. septembra ove godine, uz samo 30 svedoka, bila je ocena da je izvedeno dovoljno dokaza za niz pitanja kao što su “istorijski kontekst” sukoba u BiH, zatim činjenica da je Srebrenica bila pod blokadom višestruko nadmoćnijih srpskih snaga, da su u njoj našle utočište desetine hiljada Bošnjaka koji su etnički očišćeni iz tog dela Bosne, kao i da su u enklavi vladali glad, nemaština, bolesti i beznadje, budući da je o tim temama odbrana naširoko unakrsno ispitivala svedoke optužbe.

Akcenat odbrane bi prema oceni Pretresnog veća trebalo da bude izvodjenje dokaza o tome da li je optuženi Orić imao efektivnu kontrolu i komandu nad raznim oružanim snagama koje su krajem 1992. i početkom 1993. delovale u području Srebrenice.

Žalbeno veće je medjutim ocenilo “nerazumnim” ograničavanje odbrane u izvodjenju dokaza o postojanju “vojne nužde” u akcijama Orićevih jedinica, što bi, kako se navodi, moglo imati “centralnu ulogu” u njegovoj odbrani po tačkama 3 i 5 optužnice.

Žalbeno veće je ocenilo da se ne može opravdati ograničavanje odbrane u iznošenju podataka i informacija u nekoliko “oblasti dokazivanja”, osim ako Pretresno veće nije spremno “da optuženog oslobodi optužbi iz tačaka 3 i 5 optužnice”.

Žalbeno veće smatra da je neophodno omogućiti iznošenje dokaza odbrane o “vojnoj situaciji na čitavom području Srebrenice, uključujući i raspored snaga bosanskih Srba, izolovanost muslimanskih snaga i navodnu superiornost snaga bosanskih Srba, zatim o stanju beznadja muslimanskog stanovništva u enklavi, kao i o tome da su bosanski Muslimani navodno mogli da računaju samo na oružje koje bi bilo zaplenjeno od snaga bosanskih Srba”.

Iako nije preciziralo da bi odbrani trebalo produžiti, i za koliko, vreme za izvodjenje dokaza ili odobriti veći broj svedoka, Žalbeno veće je u zaključku naložilo Pretresnom veću da još jednom razmotri svoju odluku imajući na umu, kako se navodi, ovu odluku Žalbenog veća.

Dijeljenje sadržaja