Kako se naselje Zabrdje, u kojem je bila kuća Momčila Krajišnika, “otcepilo” iz sarajevske opštine Novi Grad i priključilo “Srpskoj opštini Rajlovac”


Udruženi zločinački poduhvat u kojem je, prema optužnici, “etnički očišćeno” 37 opština Bosne i Hercegovine, Momčilo Krajišnik je, bukvalno, počeo od svoje kuće. Tako, barem, sledi iz svedočenja Ismeta Čengića, bivšeg predsednika Skupštine sarajevske opštine Novi Grad.

U toj opštini, u naselju Zabrdje, se pre rata nalazila kuća Momčila Krajišnika. Prema svedočenju Čengića, lokalni funkcioneri Srpske demokratske stranke (SDS) su još u julu 1991. pokrenuli inicijativu za “otcepljenje” Zabrdja iz mesne zajednice Rajlovac, koja je u februaru sledeće godine krunisana formiranjem “Srpske opštine Rajlovac.” Na početku, Čengić je pokušao da tadašnjeg predsednika Skupštine BiH upozna sa problemom, ali je stekao utisak da Krajišnika to previše ne zanima, odnosno da se on “više bavi svojim problemima.” Krajišnik je, naime, tražio od predsednika opštine Novi Grad da mu pošalje “nekog iz urbanizma koji će mu pomoći da legalizuje svoju kuću” što bi trebalo da znači da je njegova kuća bila nezakonito podignuta.

Čengićev utisak o Krajišnikovoj nezainteresovanosti je, medjutim, bio pogrešan. Tužilaštvo je svedoku pustilo snimke dva presretnuta telefonska razgovora Momčila Krajišnika sa Radovanom Karadžićem, kao i još jedan Karadžićev razgovor sa izvesnim Ljubom Grkovićem, iz kojih se vidi da je Krajišnik bio ne samo zainteresovan već i vrlo angažovan na “otcepljenju” Zabrdja i formiranju “Srpske opštine Rajlovac.” Predočio je, takodje, i relevantne dokumente Opštinskog odbora SDS, nastale upravo u danima kada je, prema presretnutim razgovorima, Krajišnik bio angažovan na rešavanju problema u opštini Novi Grad.

Krajišnik je, prema Čengiću, još jednom “počistio” najpre ispred svoje kuće. Kada je, nakon Dejtonskog sporazuma, “Srpska opština Rajlovac” reintegrisana u Federaciju BiH, Momčilo Krajišnik je – tvrdi Čengić – “naredio Srbima da se moraju seliti i poneti sa sobom sve što se može, a zapaliti ono što ne mogu poneti.” Čengić je, tvrdi, to čuo od Srba u Rajlovcu s kojima je razgovarao na inicijativu gradjana koji su hteli da ostanu, a slične su stavove prenosili agencija SRNA i drugi mediji u Republici Srpskoj.

U unakrsnom ispitivanju, branilac Nikolas Stjuart/Nicholas Stewart je, medjutim, svedoku predočio isečak iz lista “Glas Srpski” u kojem je početkom 1996. objavljen Krajišnikov apel Srbima u Srpskom Sarajevu da se ne iseljavaju iz svojih domova, a onima koji su otišli da se vrate “i da skupa gradimo svoje Sarajevo.”

“Ovde se pominje samo Srpsko Sarajevo, a ne i Rajlovac i onaj deo grada koji je pripao Federaciji” – odgovorio je Ismet Čengić.

Dijeljenje sadržaja