Prvi dan iskaza Momčila Krajišnika u odbranu Radovana Karadžića dobrim delom protekao u iscrtavanju etničkih granica unutar BiH sa ciljem da se Pretresno veće uveri da je ratna politika rukovodstva bosanskih Srba bila sprovođenje predratnih mirovnih sporazuma, što je kasnije, ukazuju, aminovano dogovorom u Dejtonu

Predstavljajući se kao predratni privrednik i prvi čovek Skupštine BiH, ratni predsednik parlamenta bosanskih Srba i posleratni član Predsedništva BiH, Momčilo Krajišnik je danas počeo svedočenje na poziv Radovana Karadžića. Na početku iskaza je rekao da je 2000. godine uhapšen i sproveden u Hag, gde je osuđen na 20 godina zatvora zbog ratnih zločina nad nesrbima u BiH, a da je u septembru ove godine odlukom predsednika Tribunala Merona prevremeno oslobođen nakon dve trećine odslužene kazne.

"Sada sam slobodan čovek, prikupljam dokaze za reviziju presude i živim za dan kada ću čuti ono famozno 'nije kriv' i gledati kako dva najbolja tužioca pred Tribunalom – Tiger/Tieger i Kremer – dižu belu zastavu", zaključio je predstavljanje Krajišnik.

Sa Karadžićem se, navodi svedok, upoznao mnogo pre početka rata kada je ovaj preko prijatelja od njega kao ekonomiste tražio savet za podizanje kredita radi pokretanja privatnog biznisa. Kasnije su obojica završili pred sudom zbog finansijskih malverzacija, a svedok je to danas predstavio kao politički progon od strane komunističkog režima.

Suština današnjeg Krajišnikovog iskaza ne razlikuje se mnogo od načina na koji se tokom sopstvenog suđenja branio. Za izbijanje rata su, po njemu, odgovorni oni koji su BiH poveli u nezavisnost, odnosno muslimanska Stranka demokratske akcije (SDA) i Hrvatska demokratska zajednica (HDZ). Postupke srpskog rukovodstva, s druge strane, vidi kao ustavne, legitimne i sa ciljem zaštite srpskog naroda u BiH.

Da bi iskaz Krajišnika bio od pomoći Karadžiću, Pretresno veće treba da poveruje da su zajednice srpskih opština, kasnije srpske autonomne oblasti, formirane iz ekonomskih razloga, a ne sa ciljem definisanja teritorije koja je u ratu etnički očišćena. Isto tako, i da su srpski krizni štabovi, koji su u više haških presuda označeni kao nosioci kampanje zločina u opštinama, formirani naprosto zato jer je bila kriza, baš kao što se to radi u slučaju elementarnih nepogoda.

Dobar deo današnje rasprave dva ratna druga provela su u iscrtavanju mapa, deleći Bosnu i Hercegovinu i svaku njenu etnički mešovitu opštinu na srpski, muslimanski i hrvatski deo. Činili su to sa ciljem da ubede sudije u tvrdnju da je rukovodstvo bosanskih Srba tokom rata samo želelo da ostvari etničku podelu kakva je navodno utvrđena predratnim mirovnim planovima, između ostalog i Lisabonskim sporazumom. U prilog tome, po Karadžiću i Krajišniku ide i činjenica da je dogovorom u Dejtonu/Dayton zapravo aminovana njihova politika, što doduše i jeste kamen spoticanja između tri naroda do danas.

Od iscrtavanja etničkih teritorija nisu odustali ni kada je predsedavajući sudija Kvon/Kwon rekao da "ne misli" da se Karadžić tereti za promenu opštinskih granica. On je, podsetimo, optužen, a Krajišnik osuđen za zločine nad Muslimanima i Hrvatima u opštinama koje su Srbi smatrali svojim sa ciljem etničkog čišćenja tih područja.

Glavno ispitivanje Momčila Krajišnika nastavlja se u utorak. Ovo je njegov drugi iskaz pred Tribunalom, a prethodno je svedočio i u svoju odbranu.

Dijeljenje sadržaja