Na suđenju Ratku Mladiću svjedoči bivši pripadnik Odjeljenja za kontra-diverzionu zaštitu republičkog MUP u Sarajevu koji je tokom rata učestvovao u više od pedeset istraga granatiranja u kojima su žrtve bili civili. U svom iskazu pružio je dodatna objašnjenja o tragovima koje su ostavili smrtonosni projektili na sarajevskim ulicama

Na suđenju bivšem komandantu Glavnog štaba VRS Ratku Mladiću svjedoči Ekrem Suljević, bivši pripadnik Odjeljenja za kontra-diverzionu zaštitu republičkog MUP u Sarajevu. Suljević je od 1993. godine do kraja rata učestvovao u preko 50 istraga granatiranja u kojima su žrtve bili civili, uključujući incident na Markalama 5. februara 1994. godine.

U dokaze su usvojeni Suljevićeva pisana izjava koja se temelji na njegovim ranijim svjedočenjima u predmetima Dragomira Miloševića, Momčila Perišića i Radovana Karadžića, kao i pozamašan broj dokumenata koji se, osim na istrage incidenata iz Mladićeve optužnice, odnose i na nabavku municije, te izradu i upotrebu modifikovanih avio-bombi - takozvanih "krmača" - od strane Sarajevsko-romanijskog korpusa VRS

Suljević je u izjavi detaljno objasnio metodologiju korištenu prilikom ustanovljavanja pravca iz kojeg su ispaljeni projektili, a u sudnici je, uz pomoć crteža, pružio dodatna objašnjenja o tragovima koje oni ostavljaju na mjestu eksplozije. Te tragove su, dodao je, istražitelji u svom žargonu nazivali "ružama" ili "šapama". Po riječima svjedoka, oznake pronađene na fragmentima nekih od granata ukazuju da potiču iz fabrike oružja "Krušik" u Valjevu, u Srbiji. A, analiza fragmenata granate koja je eksplodirala na Ašikovcu 22. maja 1995. pokazuje da su eksplozivna punjenja kompletirana upravo te godine.

Svjedoku su u glavnom ispitivanju pokazane i fotografije koje je sarajevska policija snimila u "Željezari" u Ilijašu 1996. godine, nakon reintegracije dijelova Sarajeva koji su tokom rata bili pod kontrolom VRS. Na njima su prikazana burad od 200 litara koja su, po svjedoku, tokom rata punjena eksplozivom i uz pomoć točkova teretnih vozila korištena kao "pokretne bombe". Mladićev branilac je u unakrsnom ispitivanju sugerisao da su ta burad služila u druge svrhe – odnosno da su bila punjena betonom, a zatim korištena za probijanje kroz minska polja.

Odbrana je na primjeru incidenta u Vrbovskoj ulici od 2. jula 1995. godine nastojala da dokaže da meta srpske artiljerije nisu bili civilni, već vojni ciljevi, ukazujući da se u blizini nalazila komanda jedne od jedinica Armije BiH, kao i kasarna "Viktor Bubanj". Branilac Lukić je, između ostalog, sugerisao da je iz neposredne blizine zgrade sarajevske televizije prema srpskim položajima otvarana artiljerijska vatra, što svjedok – kako je rekao – lično nikada nije vidio.

Svjedočenje Ekrema Suljevića se nastavlja sutra ujutro.

Dijeljenje sadržaja