Nekadašnji Arkanov bliski lični, vojni i politički saradnik Borislav Pelević, svedočeći u odbranu Franka Simatovića, nastojao da odrekne vezu "arkanovaca" sa DB Srbije i ukazivao na njihovu saradnju sa Biljanom Plavšić, Radovanom Karadžićem, Goranom Hadžićem i, pre svega, Jugoslovenskom narodnom armijom i komandantom Novosadskog korpusa Biorčevićem

Odbrana Franka Simatovića nastavila je svoj dokazni postupak iskazom Borislava Pelevića, aktuelnog poslanika Skupštine Srbije, doktora i profesora sportskih nauka i funkcionera srpskog i svetskog kik boks saveza. Deo svedokove živopisne biografije za koji je odbrana najviše zainteresovana je njegov ratni angažman koji je počeo u januaru 1992. godine kada se prijavio u Srpsku dobrovoljačku gardu (SDG) Željka Ražnatovića Arkana sa kojim je vremenom postao veoma blizak.

Arkanova garda je, po optužnici, jedna od paravojnih formacija za čije se zločine na teritoriji Hrvatske i BiH terete bivši šefovi Državne bezbednosti (DB) Srbije Jovica Stanišić i Franko Simatović. Borislav Pelević je, međutim, tokom današnjeg glavnog ispitivanja nastojao da skrene pažnju veća na veze "arkanovaca" sa JNA i političkim rukovodstvima krajinskih i bosanskih Srba i odrekne bilo kakvu vezu sa policijom Srbije i njenom tajnom službom.

Svedok tvrdi je po prijavljivanju u SDG poslat u centar za obuku u Erdutu koji je oružje dobijao od lokalne Teritorijalne odbrane i JNA. Istakao je i odličan odnos "Arkana" sa zapovednikom "teritorijalaca" Radovanom Stojičićem Badžom, kao i komandantom Novosadskog korpusa JNA Andrijom Biorčevićem koji je povremeno dolazio u vizitu centra u Erdutu. U tim prilikama se postrojenim dobrovoljcima obraćao sa: "Drugovi vojnici, zdravo", a ovi su odgovarali: "Bog ti pomog’o", što je Peleviću bilo "jako simpatično". Ne samo da je odricao bilo kakv uticaj DB Srbije na rad centra u Erdutu, već je tvrdio da je tada vladao "priličan animozitet" između Arkanovih dobrovoljaca i službe na čijem su čelu bili optuženi.

Svedok je u proleće 1992. godine po Ražnatovićevom naređenju poslat u kninsku Krajinu, tako da nije učestvovao u ulasku "arkanovaca" u Bijeljinu i Zvornik, pa je o tome govorio na osnovu informacija do kojih je došao po povratku u Erdut. Tvrdi da je "u rukama držao šifrovani poziv" Biljane Plavšić Arkanovim dobrovoljcima da zaštite Srbe u Bijeljini, kao i da su po njenom nalogu učestvovali i u "oslobađanju" Zvornika. Bijeljinska akcija je, kaže, sprovedena uz "logističku podršku" JNA, a zvornička pod komandom JNA. Ukazujući na vezu Arkana sa rukovodstvima krajinskih i bosanskih Srba, odbrana je u dokaze uvela više fotografija sa skupova i sastanaka na kojima je Ražnatović u društvu Radovana Karadžića, Biljane Plavšić i Gorana Hadžića, ali ne i Plavšićkin "šifrovani poziv".

Pelevićev ratni angažman prekinut je 1994. godine kada je u borbama u Hrvatskoj, između Benkovca i Maslenice, teško ranjen u rame i nogu. Tada su, kaže, "arkanovci" prvi put nastupili kao jedinica Srpske vojske krajine, a do tada su bili u sastavu Teritorijalne odbrane, a potom i Milicije Krajine. Osim ratovanja, oficirski vrh SDG, uključujući i Arkana i Pelevića, usput se bavio i politikom. Krajem 1992. godine su kao "grupa građana" ušli u parlament, ali isti uspeh nisu ponovili i na vanrednim izborima godinu dana kasnije. Svedok tvrdi da su bili žestoka opozicija režimu Slobodana Miloševića i da su zbog toga u drugom pokušaju da se domognu parlamenta "pokradeni na izborima". Iskaz Borislava Pelevića će biti nastavljen sutra.

Dijeljenje sadržaja