Nekadašnji civilni funkcioner opštine Zvornik na suđenju generalu Zdravku Tolimiru svedočio o sastanku na kojem je oficir VRS koji se predstavio kao pukovnik Beara zahtevao od opštinskih vlasti da "pomognu" u zbrinjavanju velikog broja zarobljenika "kojih se treba rešiti"

Iskaz bivšeg opštinskog funkcionera iz Zvornika, zaštićenog pseudonimom PW-065, se danas na suđenju Zdravku Tolimiru odvijao na gotovo identičan način kao i u martu 2007. godine kada je, takođe uz mere zaštite lika i identiteta, svedočio u predmetu sedmorice oficira vojske i policije RS, osuđenih u prvom stepenu za zločine u Srebrenici i Žepi. Transkript tog njegovog iskaza uveden je danas u dokazni materijal u predmetu bivšeg Mladićevog pomoćnika za bezbednost, takođe optuženog za zločine u Srebrenici i Žepi.

Kao i u martu 2007. godine, predsedavajući sudija je nakon položene svečane izjave upozorio svedoka da može odbiti da odgovori na pitanja koja smatra optužujućim za sebe ali da, ukoliko mu veće naloži da ipak odgovori, ono što kaže ne može biti upotrebljeno u eventualnom sudskom postupku protiv njega.

Svedok PW-065 je 1995. godine bio funkcioner opštine Zvornik i u tom svojstvu je često kontaktirao sa oficirima Zvorničke brigade VRS. Opisao je kako je sredinom jula 1995. godine, nekoliko dana nakon pada Srebrenice, pozvan u štab Zvorničke brigade. U kancelariji ga je čekao oficir koji se predstavio kao načelnik bezbednosti Glavnog štaba, pukovnik Ljubiša Beara. Pukovnik je, tvrdi svedok, tom prilikom održao kraći govor u kojem je rekao da se u području Zvornika nalazi "veliki broj zarobljenika koje je teško kontrolisati i kojih se treba rešiti" i od svedoka i lokalnih vlasti tražio pomoć. Svedok kaže da je bio iznenađen tim rečima oficira Glavnog štaba, pa je odmah nakon sastanka otišao kolima u Crnu Goru na odmor.

U odgovorima na pitanja tužioca, svedok je oklevao da precizira na koji je način Beara mislio da se "reši" zarobljenika i kakvu je "pomoć" tražio od opštinskih vlasti. Ipak, nakon ponovljenog pitanja je rekao da je shvatio da će zarobljenici biti "pogubljeni", a da se od opštinskih vlasti očekuje pomoć u "pokopavanju, odnosno sahranjivanju leševa zarobljenika".

U unakrsnom ispitivanju, optuženi general je sugerisao da se svedokov zaključak bazira na pretpostavkama i nagađanju, kao i da je do njega došao na osnovu "priča" o tome šta se događalo u zvorničkoj opštini nakon što je otišao na odmor. Mada je potvrdio da je o događajima u Zvorniku i okolini saznao tek nakon povratka iz Crne Gore, svedok je ostao pri svom iskazu o načinu na koji je zvorničko rukovodstvo trebalo da vojsci da pomogne u "zbrinjavanju" zarobljenih Bošnjaka kojih se pukovnik Beara "rešio".

Ljubiša Beara je, inače, prvostepenom presudom osuđen na kaznu doživotnog zatvora i njegov je predmet trenutno u žalbenom postupku.

Dijeljenje sadržaja