Bivši načelnik štaba a potom i komandant Sarajevsko-Romanijskog korpusa VRS optužen za terorisanje Sarajeva, granatiranje i snajpersku kampanju protiv civila, od avgusta 1994. do zaključivanja Dejtonskih sporazuma u novembru 1995. Za prethodni period - od septembra 1992. do avgusta 1994. - za iste zločine je optužen general Stanislav Galić, koji u pritvoru tribunala čeka početak suđenja

Ako je čitao "Sarajevsku optužnicu", objavljenu decembra 1998. nakon hapšenja generala Stanislava Galića, general VRS Dragomir Milošević je bez problema mogao da zaključi da je njegovo ime ostalo pod pečatom Haškog tribunala. General Galić je, naime, optužen za granatiranje i snajpersku kampanju, kojima je stanovništvo grada držano u stanju "permanentnog terora", za period od 10. septembra 1992. do 10. avgusta. A general Milošević je, prema optužnici, upravo 10. avgusta 1994. zamenio Galića na položaju komandanta Sarajevsko-Romanijskog korpusa VRS, čije su jedinice držale Sarajevo pod opsadom, granatama i snajperima sve do jeseni 1995.

Sem što se odnose na različite periode i navode različite slučajeve granatiranja i različita imena žrtava snajperske kampanje, sve ostale optužbe protiv dvojice generala su identične. Svaki je optužen sa po sedam tačaka: četiri za zločine protiv čovečnosti i tri za kršenja ratnih zakona ili običaja. Za Dela koja su kvalifikovana kao zločini protiv čovečnosti se navodi da su izvršena kao "deo sistematskog, rasprostranjenog i masivnog napada usmerenog protiv civilnog stanovništva."

U uvodu optužnice se navodi da je Sarajevo pre 1992. bio "napredan multietnički, kulturni i ekonomski centar" i daju se podaci o sastavu njegovog stanovništva po popisu iz 1991. Još pre početka sukoba u aprilu 1992, navodi se dalje, oružane snage koje su podržavale Srpsku demokratsku stranku (SDS) uključujući i jedinice JNA, okupirale su strateške pozicije u gradu i oko njega. Sa pozicija na brdima koja okružuju Sarajevo, sa kojih su napadaći imali cist i detaljan pogled na grad, aprila 1992. su započeti "nemilosrdna bombardovanja i snajperski napadi" na stanovništvo Sarajeva.

Glavnu ulogu u tim napadima imao je Sarajevsko-Romanijski korpus koji je "puna 44 meseca sprovodio vojnu strategiju kojom je, granatiranjem i snajperskom vatrom, ubijao, ranjavao, sakatio i terorisao civilno stanovništvo." Napadi na Sarajevo, navodi se u optužnici, često nisu bili u vezi sa bilo kakvim vojnim akcijama, već su bili smišljeni da bi se stanovništvo grada "držalo u stanju permanentnog terora." Na meti artiljerije i snajpera Romanijskog korpusa su, kako se nabraja, bili redovi za hleb ili vodu, sahrane, tržnice, tramvaji... "ili ljudi koji su prosto šetali gradom sa decom ili prijateljima."

U toj je kampanji, navodi se u optužnici, ubijeno na hiljade ljudi svih uzrasta i oba pola. Uz optužnicu, za svakog od generala pridodata su po dva aneksa, koji pokrivaju periode za koje su optuženi. U jednom se navode imena, vreme i mesto pogibije nekih od žrtava snajperske kampanje, dok drugi sadrži datume i lokacije artiljerijskih ili minobacačkih napada ne veće grupe civila.

Generala Galića su decembra 1998. uhapsili pripadnici SFOR, a njegov je slučaj spreman za suđenje: u četvrtak 8. novembra održaće se pred-pretresna konferencija, na kojoj će biti zakazan početak procesa, najverovatnije krajem ove ili početkom sledeće godine.

Mirko Klarin

Dijeljenje sadržaja