Na suđenju bivšim čelnicima policije bosanskih Srba svedok optužbe Ibro Osmanović iz Vlasenice govorio o učešću pripadnika srpske policije u zlostavljaju zatočenika u logorima Sušica i Batkovići, u kojima je izgubio brata i sestru


Zatočenik logora Sušica i Batkovići, Ibro Osmanović, prvi je svedok na suđenju čelnicima policije bosanskih Srba Mići Stanišiću i Stojanu Župljaninu koji je govorio o zločinima u opštini Vlasenica. Do sada je već četiri puta svedočio u Tribunalu, a u dokaze je danas uveden transkipt njegovog iskaza iz septembra 2004. godine sa suđenja Momčilu Krajišniku.

Osmanovićevo jednogodišnje zatočeništvo počelo je u maju 1992. godine kada je zatvoren u zgradu Stanice javne bezbednosti (SJB) Vlasenica. U improvizovanoj ćeliji, koja se nalazila preko puta kancelarije načelnika, 20 muškaraca je smešteno u prostoru od nepuna tri kvadratna metra, te su bili primorani da stoje "kao sardine". Početkom juna Osmanović je prebačen u opštinski zatvor u Vlasenici, a zatim u logor Sušica, pa u Batkoviće. Razmenjen je u julu 1993. godine. Na platnim spiskovima redovnih i rezervnih policajaca iz Vlasenice svedok je identifikovao one koji su bili čuvari u logorima i učestvovali u svakodnevnom mučenju zatočenika.

Početkom juna 1992. svedok je sa grupom zatočenika odveden u obližnje selo Drum i u prisustvu pripadnika policije primoran da zakopa tela dvadesetak ubijenih Muslimana. Sa tela su prethodno morali da skinu sve stvari od vrednosti. Ubistvo u selu Drum je na spisku zločina u Vlasenici za koje se tereti samo Mićo Stanišić, ministar unutrašnjih poslova u prvoj vladi bosanskih Srba, dok je Župljanin optužen za zločine policije u takozvanoj Autonomnoj regiji Krajina, u severo-zapadnoj BiH..

U Sušici su bili zatočeni i ostali članove svedokove porodice - brat, dve sestre i majka. Obezglavljeno telo brata, koji je ostao u Sušici nakon što je Osmanović prebačen u logor Batkovići, pronađeno je pre tri godine, a glava tek pre nekoliko meseci, i to na rastojanju od 25 kilometara od mesta na kojem je ekshumirano telo. Svedok se danas zaplakao dok je govorio o sudbini brata i sestre čiji su ugljenisani posmrtni ostaci pronađeni u logoru Pelemiš.

Branilac Miće Stanišića je u unakrsnom ispitivanju sugerisao da policija nije učestvovala u preuzimanju vlasti u Vlasenici, već da je JNA zaposela sve opštinske institucije. Svedok je odgovorio da je tih dana "svuda bilo mnogo naoružanih ljudi u najrazličitijim uniformama". Odbrana je još tvrdila i da je Krizni štab bio najviša opštinska vlast te da su njegovi članovi odlučivali i o kadrovskim pitanjima u policiji, a da Stanišić, kao tadašnji ministar unutrašnjih poslova, nije imao uticaj na te odluke. Svedok se složio da je Krizni štab bio glavni organ vlasti u opštini, ali je istakao da je tadašnji načelnik policije u Vlasenici bio imenovan nakon višestranačkih izbora u skladu sa međustranačkim dogovorom o podeli funkcija, a ne na osnovu odluke Kriznog štaba, kako tvrdi odbrana.

Dijeljenje sadržaja