Bivši policijski inspektor, bosanski Hrvat, na suđenju policijskim zvaničnicima bosanskih Srba Mići Stanišiću i Stojanu Župljaninu, opisao kako su ga kolege policajci redovno prebijali tokom šestomesečnog boravka u više zatočeničkih centara


Bivši policijski inspektor svedočio je na suđenju policijskim čelnicima bosanskih Srba Mići Stanišiću i Stojanu Župljaninu o periodu koji je proveo kao zatočenik Srba tokom 1992. godine. On je iskaz dao uz mere zaštite lika i glasa, pod pseudonimom ST-27, a veći deo njegovog glavnog ispitivanja odvijao se na sednicama zatvorenim za javnost.

Svedok, bosanski Hrvat, je do sredine proleća 1992. godine bio zamenik komandira policijske stanice u jednom gradu u Bosni i Hercegovini, čije ime nije objavljeno zbog zaštitnih mera. Kada je u početkom 1992. načelnik lokalne policije, po nacionalnosti Srbin, smenio Muslimana koji je do tada bio komandir stanice, svedok je dva meseca vršio dužnost komandira. A onda je u junu 1992. godine uhapšen i narednih pet meseci je proveo u zatočeništvu na više mesta - civilnom zatvoru, policijskoj stanici, osnovnoj školi i na kraju, u vojnom zatvoru odakle je razmenjen krajem novembra te godine. On je opisao da je tokom boravka u zatvorima redovno dobijao teške batine od uniformisanih policajaca, pripadnika specijalnih jedinica. Nekada su ga tukli sve dok ne bi izgubio svest.

Tokom boravka u civilnom zatvoru, gde je proveo oko četiri meseca, pročitana mu je optužnica kojom se tereti za organizovanje oružane pobune protiv legalnih vlasti. Proces, međutim, nikada nije održan. Prilikom odlaska u razmenu dobio je odluku u kojoj se navodi da je istragom utvrđeno da nema osnova za njegovo krivično gonjenje, ali i da nema prava na žalbu jer ga se, navodno, odrekao. Svedok, međutim, tvrdi da se nikada nije "svesno" odrekao prava na žalbu, a da je zatvoru bio primoran da potpiše blanko papir sa kojim ne zna šta se desilo.

Branilac Miće Stanišića, tadašnjeg ministra policije bosanskih Srba, je na početku unakrsnog ispitivanja sugerisao da su Krizni štabovi – po zakonu kojim su uspostavljeni 1992. godine - bili ovlašćeni da upravljaju policijom i imali veću moć odlučivanja i od ministra policije. Branilac je takođe naveo da je tokom ratnog stanja bila na snazi naredba o pretpočinjavanju policije vojsci po kojoj odluke o angažovanju policije nije donosio ministar policije, već vrhovni komandant oružanih snaga. Svedok se složio da je po zakonu to bilo "moguće".

Unakrsno ispitivanje biće nastavljeno u ponedeljak.

Dijeljenje sadržaja