Bivši lider bosanskih Srba Radovan Karadžić traži da veće izda obavezujući nalog iranskoj vladi za dostavljanje dokumentacije koja će, kako veruje, potvrditi da je Bosna dobijala oružje iz Irana uprkos embargu na uvoz oružja u države bivše Jugoslavije koji je uspostavljen Rezolucijom 713 SB UN


Optuženi Radovan Karadžić tražio je od veća da izda obavezujući nalog Iranu da mu dostavi niz dokumenata za koja tvrdi da su od značaja za njegovu odbranu. Ovo je šesnaesti – verovatno ne i poslednji - Karadžićev zahtev za izdavanje obavezujućih naloga raznim državama. Prethodno je tražio dokumente od vlada Norveške, Belgije, Italije, Nemačke, Austrije, Malezije, Turske, Francuske, Bangladeša, Egipta, Jordana, Poljske, Pakistana, Malte kao i od NATO, ali je taj zahtev u međuvremenu povukao.

U najnovijem zahtevu, Karadžić traži dokumentaciju koja se odnosi na komunikacije između Irana s jedne te SAD, Velike Britanije, Francuske, Nemačke, Hrvatske i BiH s druge strane, a u vezi sa isporukama oružja BiH od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1995. godine. Po Karadžiću, ta dokumentacija će pokazati da su ove vlade imale saznanja da je Iran snabdevao Bosnu oružjem u vreme kada je bio na snazi embargo na uvoz oružja u države bivše Jugoslavije, uspostavljen Rezolucijom 713 Saveta bezbednosti UN. Karadžić takođe veruje da je Bosna od Irana dobijala i hranu i lekove kao i materijalnu pomoć u iznosu od 20 miliona dolara.

Karadžić u jednom delu zahteva navodi podatak da su u septembru 1992. godine, hrvatske vlasti presrele iransku isporuku od 4.000 pušaka i milion metaka namenjenih Bosni. U avionu koji je nosio isporuku se nalazilo i 40 pripadnika Iranske revolucionarne garde, ukazao je Karadžić, citirajući rad Šaula Šaja/Shaul Shay "Islamski teror i Balkan". Isti podatak je, inače, koristila i odbrana generala Momčila Perišića u unakrsnom ispitivanju bivšeg ambasadora BiH pri UN Muhameda Šaćirbegovića, nastojeći da dokaže da su pojedine države kršile Rezoluciju Saveta bezbednosti o embargu na uvoz oružja u države bivše Jugoslavije.

Karadžić je takođe tražio zapisnike o isporukama oružja Hrvatskoj kao i o teretu iranskih aviona koji su sleteli za zagrebački aerodrom 4. septembra i 1. novembra 1992. kao i 4. maja 1994. godine. Na kraju, Karadžić traži zapise, izveštaje i slične dokumente sa sastanaka održanih između iranske i bosanske vlade, uključujući i sastanke u Teheranu u oktobru 1992. aprilu i septembru1993. godine kojima je prisustvovao Alija Izetbegović, kao i aprilu i maju 1994. godine kojima su prisustvovali hrvatski premijer i bosanski potpredsednik Vlade.

Dijeljenje sadržaja