Iv Tomić, autor ekspertskog izveštaja "Ideologija Velike Srbije", zaključuje da je Vojislav Šešelj "intelektualni potomak" Ravnogorskog pokreta iz II svetskog rata, od kojeg je preuzeo cilj stvaranja Velike Srbije, etnički što homogenije, što su njegovi sledbenici ostvarivali nasiljnim premeštanjem i raseljavanjem stanovništva


U ekspertskom izveštaju "Ideologija Velike Srbije u XIX i XX veku", pripremljenom na zahtev tužilaštva, naučni saradnik Univerziteta u Nanteru Iv/Yves Tomić konstatuje postojanje "direktne veze između četničkog pokreta iz II svetskog rata i političkog pokreta koji je 1990. godine osnovao Vojislav Šešelj."

Prvog dana svedočenja na suđenju lideru srpskih radikala, Iv Tomić je opširno govorio o stvaranju, ideologiji i programu Ravnogorskog pokreta, kao i o četničkoj praksi etničkog čišćenja sprovođenoj tokom II svetskog rata u Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj i Crnoj Gori. Jedan od ideologa Ravnogorskog pokreta, Stevan Moljević, je krajem juna 1941. godine napisao program za stvaranje "homogene Srbije koja će obuhvatiti celo etničko područje na kojem žive Srbi" i u kojoj neće biti manjina što će se obezbediti "raseljavanjem i izmenom žiteljstva."

Osim razmenom stanovništva, "homogenizacija" srpskog entiteta se, ukazao je Tomić, vršila i etničkim čišćenjem. U ekspertizi se citiraju dva izveštaja koje je, početkom 1943. godine, četnički vojvoda Đurišić uputio Draži Mihajloviću. U prvom izveštaju navodi se da su četnici spalili 33 muslimanska sela u Bjelopoljskom srezu i ubili 400 muslimanskih boraca i oko 1.000 civila.

Drugi izveštaj odnosi se na četničke operacije u području Pljevlja, Foče i Čajniča u februaru 1943. godine i sadrži rečenicu koja nedvosmisleno ukazuje na genocidnu nameru: "Za vreme operacija se pristupilo potpunom uništavanju muslimanskog življa bez obzira na pol i godine starosti!" Rezultat je, prema izveštaju vojvode Đurišića, 1.200 ubijenih muslimanskih boraca i "do 8.000 ostalih žrtava: žena, staraca i dece", dok su gubici četnika bili 22 poginula i 32 ranjena.

Ravnogorski pokret je, prema Tomiću, zastupao ideju "Velike Srbije u Velikoj Jugoslaviji." Velika Jugoslavija obuhvatila bi delove teritorije Bugarske, Rumunije, Mađarske, Austrije, Italije i Albanije i bila bi konstituisana na federalnoj osnovi: sastojala bi se od Velike Srbije, krnje Hrvatske i Velike Slovenije. Velika Srbija bi na istoku i jugoistoku obuhvatala Srbiju i Južnu Srbiju (Makedonija i Kosovo), kojima je trebalo priključiti bugarske gradove Vidin i Ćustendil; na jugu – Crnu Goru, Hercegovinu i severnu Albaniju; na zapadu – Bosnu, severnu Dalmaciju, srpske delove Like, Korduna i Banije i deo Slavonije. Dalmatinska obala bi - od Šibenika do Crne Gore - pripala Srbiji.

Krajem osamdesetih, u jeku političke krize koja je dovela do dezintegracije Jugoslavije, ideje Ravnogorskog pokreta je preuzeo i razradio Vojislav Šešelj. Politički i ideološki, navodi u svom izveštaju Iv Tomić, Šešelj je sebe video kao "direktnog naslednika" Draže Mihajlovića, Stevana Moljevića i Momčila Đujića koji ga je 1989. godine promovisao u četničkog vojvodu. Po Tomiću, Šešelj jeste "intelektualni potomak" Ravnogorskog pokreta, od kojeg je preuzeo cilj stvaranja Velike Srbije, etnički što homogenije, što su njegovi sledbenici ostvarivali nasiljnim premeštanjem i raseljavanjem stanovništva.

Svedočenje Iva Tomića se nastavlja sutra.

Dijeljenje sadržaja