Zahtev dodeljenog branioca da se ponovo pozove general Klark, kako bi on i Milošević mogli dodatno da ga unakrsno ispituju, tužilaštvo smatra "neosnovanim" i "zakasnelim"


Tužilaštvo smatra "neosnovanim" zahtev dodeljenog branioca Stivena Keja/Steven Kay da Pretresno veće ponovo pozove svedoka Veslija Klarka/Wesley Clark na dopunsko unakrsno ispitivanje, kao i da preispita i izmeni odluku iz oktobra 2003. godine kojom su stranama nametnuta izvesna ograničenja za svedočenje, odnosno ispitivanje, američkog generala.

Bivši komandant NATO snaga u Evropi je, podsetimo, 15. i 16. decembra 2003. godine svedočio o pregovorima koje je vodio sa Miloševićem 1998. godine povodom kosovske krize, kao i o saznanjima optuženog o događajima u Srebrenici 1995. godine i njegovoj kontroli nad političkim i vojnim vođstvom bosanskih Srba.

U zahtevu podnetom 10. februara ove godine, Stiven Kej ukazuje da Miloševiću i tadašnjim "prijateljima suda" nije bilo dopušteno da u unakrsnom ispitivanju generala Klarka postavljaju pitanja koja su relevantna za prezentiranje slučaja odbrane. To bi, po njemu, bila pitanja koja se odnose na legitimnost NATO intervencije, zajedničko delovanje NATO i OVK, razaranja i druge posledice NATO bombardovanja koje su pripisane snagama Srbije i SRJ, kao i druga pitanja u vezi sa događajima na Kosovu u prvoj polovini 1999. godine.

U odgovoru na taj zahtev, tužilaštvo navodi da je u odluci veća kojom su postavljeni okviri za ispitivanje generala Klarka izričito navedeno da "optuženi ili prijatelji suda mogu da traže da se ti okviri prošire, uz prethodnu saglasnost vlade SAD", kao i da tu saglasnost mogu da traže bilo direktno od Vašingtona bilo kroz Ured tužilaštva. Ni optuženi ni tadašnji "prijatelji suda", ukazuje se u odgovoru tužilaštva, nisu uoči Klarkovog svedočenja tražili saglasnost za širenje okvira njegovog unakrsnog ispitivanja, pa je sadašnji zahtev ne samo "neosnovan" nego i "zakasnio".

Osim toga, ukazuje tužilaštvo, od Klarkovog svedočenja u decembru 2003. godine do danas nije bilo nikakvih novih činjenica ili saznanja koja bi, prema tribunalovoj sudskoj praksi, opravdala ponovno pozivanje svedoka i njegovo dodatno ispitivanje.

Dijeljenje sadržaja