Kako je Vojislav Šešelj u poslednjih desetak minuta prošlonedeljnog svedočenja na suđenju Slobodanu Miloševiću, objasnio sudijama geopolitički, strategijski i ekonomski značaj Srbije zbog kojeg zapadne sile na čelu sa Amerikom “žele da je što više oslabe kao jedini državotvorni faktor na Balkanu.”


U poslednjih desetak minuta prošlonedeljnog svedočenja Vojislava Šešelja na suđenju Slobodanu Miloševiću, lider srpskih radikala je sudijama sažeto izneo svoju teoriju anti-srpske zavere koja je, po njemu, “osnov svih pitanja o kojima se raspravlja” pred Haškim tribunalom. Slika sveta koju je tom prilikom izneo je značajna za dalje praćenje i razumevanje njegovog svedočenja, koje se nastavlja sutra i koje će potrajati najmanje dve-tri sedmice.

U pozadini svega što se u proteklih petnaestak godina dogodilo na prostorima bivše Jugoslavije, objasnio je Šešelj odgovarajući na jedno od pitanja sudije Bonomija/Bonomy, je “strateški interes NATO da do kraja razori Rusiju.” Zapadnom savezu, prema geopolitičkoj analizi radikalskog lidera, “nije dovoljno što je rasturen celi Sovjetski Savez, nego želi i celu Rusiju da pocepa.”

Da bi to postigao, objašnjavao je Šešelj, NATO “pravi uporišne tačke na Balkanu, u Ukrajini i u Centralnoj Aziji... i ne želi da u pozadini ima ni jedan faktor koji nije pouzdan u takvim njegovim namerama.” A jedan od takvih faktora je, po njemu, Srbija, u kojoj “NATO vidi tradicionalne ruske saveznike na Balkanu.” Zbog toga NATO želi da uništi Srbiju “i kao državu, i kao politički faktor i kao subjektivnu snagu koja se ne miri sa diktatom sa strane.” Zato je, po Šešelju, “Srbija uvek bila izložena udarcima NATO-a i zato je NATO uvek podržavao neprijatelje Srbije u građanskim ratovima koji su vođeni”, a sve sa ciljem da se “što više oslabi Srbija kao jedini državotvorni faktor na ovom balkanskom prostoru.”

Prema Šešeljevoj teoriji, ti građanski ratovi su zapravo vođeni uglavnom između samih Srba: Srba-pravoslavaca, Srba-katolika i Srba-muslimana, budući da su i Hrvati i Muslimani “izmišljene nacije.” Muslimani su, objašnjava on, “potomci nekadašnjih Srba koji su pod turskom okupacijom prešli na islamsku veru, koji i danas govore srpski jezik.” Istina, priznaje Šešelj, “nekada je postojao jedan mali narod koji se nazivao Hrvatima, koji je uništen u vreme turske najezde”, da bi kasnije “pod uticajem Vatikana od Srba-katolika stvorili hrvatsku naciju.” Ono što se danas “naziva Hrvatima” po Šešelju su “uglavnom Srbi-katolici, kojima je maternji jezik srpski, dok je hrvatski jezik istorijski zaboravljen.”

Osim što želi da oslabi Srbiju kao “tradicionalnog ruskog saveznika” i jedini “državotvorni faktor na Balkanu”, NATO – prema Šešeljevoj geopolitičkoj analizi – “želi da ima baze na Kosovu i Metohiji.” Pa su, u tom cilju, zapadne sile izazvale rat na Kosovu koji “niko nije želeo: ni Srbi ni Albanci.” Pošto su “znali kakvi su vojnici Srbi i da će tu biti velikih pogibija”, zapadne sile, a u prvom redu Amerikanci, su “hteli da neko drugi krvari za njihove interese, što su i postigli tako što su organizovali i naoružali albanske teroriste” i od njih stvorili “NATO pešadiju.”

Ambicije NATO se, međutim, ne zaustavljaju na granicama Srbije i Kosova. NATO, nastavio je Šešelj svoje geopolitičko izlaganje, “želi da preko prostora Makedonije napravi naftovod kojim bi se sprovodila nafta iz Centralne Azije zaobilazeći Bosfor i Dardanele, pošto oni uskoro neće imati dovoljno kapaciteta za prolaz tankera.” S druge strane, “NATO mora uskoro da povuče sve vojnike sa područja Nemačke” – kaže Šešelj i pita: “A gde će ih ako ne na Balkan”, i to pod izgovorom da se radi o “mirovnim trupama” koje se upućuju “u ratnu situaciju” i na “neuralgičnu tačku u Evropi.”

Pošto sudiji Bonomiju i dalje nije bilo jasno “nakvu korist ima NATO od toga što kontroliše deo Srbije”, Šešelj ga je prvo ispravio ukazujući mu da NATO danas “kontroliše celu Srbiju”, a zatim mu je ponudio dodatno objašnjenje.

Prvo, ukazao je Šešelj, “oni na osnovu kontrole nad Srbijom imaju problem manje u svojim daljim nastupanjima prema istoku. Drugo, imaju i ekonomski interes”, s obzirom na “ogromna prirodna bogatstva na Kosovu i Metohiji: uglja, olova, cinka, milione tona zaliha nikla...”

Zbog svega toga, zaključio je Šešelj svoje desetominutno geopolitičko izlaganje, Srbija danas “ponovo proživljava svoju tragičnu i krvavu istoriju i to je osnov svih ovih pitanja o kojima se raspravlja” pred Tribunalom.

Sudija Bonomi, koji je s pažnjom i nevericom pratio ovo izlaganje, zahvalio se svedoku na pokušaju da mu pomogne da shvati “strateški i ekonomski značaj Srbije.”

Dijeljenje sadržaja