U nastavku svedočenja na suđenju Slobodanu Miloševiću, general Obrad Stevanović izjavio da Zajednička komanda za Kosovo “nije bila komandni organ.” Šta se sve može dokazati statistikom


Svedočenje generala Obrada Stevanovića, koji je u vreme kosovskih događaja bio pomoćnik ministra unutrašnih poslova Srbije, Milošević je iskoristio da bi osporavao tezu tužilaštva – potvrđenu od strane nekoliko svedoka optužbe – o postojanju “paralelnog” ili čak “privatnog lanca komandovanja” kojim je tadašnji predsednik SRJ – posredstvom Nikole Šainovića i Nebojše Pavkovića – 1998. i 1999. godine upravljao snagama VJ i MUP-a na Kosovu.

General Stevanović je danas potvrdio Miloševićevu tvrdnju da takozvana Zajednička komanda za Kosovo “nije bila komandni organ.” Po njemu, taj pojam je korišćen za “horizontalnu koordinaciju i saradnju vojnih, policijskih i državnih organa”, angažovanih na Kosovu 1998. i 1999. godine. U praktičnom smislu, tvrdi Stevanović, Zajednička komanda se svodila na “seriju sastanaka, na kojima su razmenjivane informacije i podaci” o stanju i razvoju na Kosovu.

Da bi osporio tezu tužilaštva da je Zajednička komanda delovala “izvan redovnog lanca komandovanja u vojsci i policiji”, Milošević je naveo zapisnik sa jednog od njenih sastanaka. Sastanku su, pored Miloševića, prisustvovali i Nikola Šainović, Milan Milutinović, Dragoljub Ojdanić, Vlajko Stojiljković, Vlastimir Đorđević, Sreten Lukić, Vladimir Lazarević i svedok, Obrad Stevanović, koji jedini sa tog spiska nije optužen, mada je bio pod istragom haškog tužilaštva. Po Miloševiću, spisak učesnika ukazuje da su u Zajedničkoj komandi - koja nije bila “nikakav komandni organ” – bile zastupljene “sve karike zvaničnog lanca komandovanja.”

Uz pomoć statistike, Milošević i general Stevanović, nastojali su zatim da dokažu ne samo kontinuitet, već i eskalaciju terorizma na Kosovu nakon povlačenja srpskih snaga bezbednosti 20. juna 1999. godine i dolaska KFOR-a. Prema statističkim pregledima koje su, kako je rečeno, Miloševićevi saradnici dobili od MUP-a Srbije, na Kosovu je od 20. juna 1999. do kraja septembra 2004. godine izvršeno ukupno 7.738 terorističkih napada, u kojima je ubijeno dvostruko - a oteto čak trostruko - više lica nego u periodu do dolaska KFOR-a.

Ti podaci, prema optuženom i njegovom svedoku, jasno pokazuju da je od dolaska KFOR-a sitaucija na Kosovu “gora nego što je bila pre toga.” A to, po Miloševiću, znači da prisustvo i postupanje srpskih snaga bezbednosti nije bilo uzrok nasilja na Kosovu, buduće da se, kako je danas rekao, “terorizam i etničko čišćenje nastavljaju i pod okriljem UN”, bez bilo kakvog prisustva srpske vojske ili policije i “bez obzira na to ko vrši vlast na Kosovu.”

Na pitanje sudije Bonomija/Bonomy kako su ti statistički pregledi sastavljeni kada na Kosovu nema predstavnika srpskih vlasti, svedok je objasnio da u MUP-u Srbije postoji Štab za Kosovo i Metohiju, kao i da su opštinski Sekretarijati unutrašnjih poslova sa Kosova “izmešteni u Srbiju”, gde prate šta se dešava u njihovim opštinama i registruju sve “bezbednosne događaje”. Na dodatno sudijsko pitanje, general Stevanović je odgovorio da međunarodne vlasti na Kosovu “verovatno” imaju sličnu evidenciju, “ali je pitanje kako kvalifikuju pojedine bezbednosne događaje.” Da li ih, naime, smatraju terorizmom ili “običnim kriminalom.”

Ostaje da se vidi kako će ova statistika proći u unakrsnom ispitivanju, budući da je britanskom tužiocu Najsu/Nice svakako poznata “gradacija laži” koju je napravio jedan bivši britanski premijer, a prema kojoj postoje “obična laž, paklena laž i statistika.”

Svedočenje generala Stevanovića se nastavlja sutra.

Dijeljenje sadržaja