Radojica Mlađenović, svjedok odbrane Ratka Mladića

Svedočeći u odbranu Ratka Mladića, ratni predsednik Izvršnog odbora opštine Foča Radojica Mlađenović je tvrdio da je do sukoba u tom gradu došlo zbog nespremnosti muslimanske strane na dogovor. On tvrdi da je sporazum o podeli opštine između lokalnih odbora Srpske demokratske stranke i Stranke demokratske akcije postignut 8. aprila 1992. godine, ali da su Muslimaniistog dana odustali od dogovora i napali, pa Srbima nije preostalo drugo nego da se bore i zauzmu celu teritoriju opštine.

U unakrsnom ispitivanju tužiteljica Bajbls/Bibles je sugerisala da je srpska opština Foča formirana još u decembru 1991. godine i to po uputstvima Glavnog odbora SDS poznatim kao "Varijante A i B" u kojima je naznačeno kako treba zauzeti opštine u kojima su Srbi većina, a kako one gde su manjina. Svedok tvrdi da do njega nisu stigla nikakva uputstva, ali dozvoljava mogućnost da su drugi opštinski funkcioneri za njih znali. Teza optužbe je da je zauzimanje zamišljenog srpskog dela izvršeno po planu rukovodstva bosanskih Srba i da je potom ta teritorija etnički očišćena od Muslimana i Hrvata.

Svedok je u izjavi odbrani i današnjem iskazu naveo da su Muslimani iz Foče otišli "bez ikakvog proterivanja od strane Srba" prateći svoje rukovodstvo i vojsku, pošto su shvatili da će biti poraženi. On, doduše, ne poriče da je u Foči bilo određenih zločina, ali skida svaku odgovornost sa vojske kojom je komandovao optuženi. Rekao je da su paravojne grupe iz Srbije došle da pljačkaju, a čuo je i izjave o premlaćivanjima u KP domu Foča, za šta, po njemu, vojska nije bila odgovorna. Negirao je da su pri zlostavljanjima korišćene bejzbol palice, jer je "apsolutno nemoguće" da su takvi sportski rekviziti postojali u Foči.

Ukazujući da je plan etničkog čišćenja u Foči dao izuzetne rezultate, tužiteljica je predočila govor poslanika Petka Čančara u Skupštini bosanskih Srba iz aprila 1993. godine u kojem kaže da u gradu živi "samo jedan narod i samo jedna vera". Pored toga, predočen je i izvod iz ratnog dnevnika optuženog Mladića o sastanku održanom 17. septembra 1992. godine u kojem predsednik fočanskog Kriznog štaba Miroslav Stanić navodi da je Foča pre rata imala 42.000 stanovnika, od čega 51% Muslimana i 49% Srba, a da je procenat Srba zatim porastao na 99%. Svedok se saglasio sa ocenom da je Foča u ratu postala isključivo "srpska opština".

Zbog drastične promene etničke slike grada, došlo se, sugeriše tužiteljica, na ideju da se ime Foče promeni u Srbinje. Mlađenović priznaje da se radilo "neprincipijelnom i nepotrebnom" potezu opštinskih vlasti i naglašava da je lično bio protiv toga, ali ne prihvata da je novi naziv odabran da bi iskazao novu etničku realnost grada. Reč je, smatra, bila o potrebi da se ime rimuje sa okolnim opštinama – Trebinje i Ljubinje. Identično "poetsko" objašnjenje je, svedočeći u Mladićevu odbranu, dao još jedan svedok iz Foče – pripadnik tamošnjeg interventnog voda Veselinko Simović – koji je, doduše, u rimovanje pored Trebinja, Ljubinja i Srbinja, uključio i Nevesinje.