Osporavajući tvrdnju Momčila Krajišnika da je cilj rukovodstva bosanskih Srba bio samo da "odbrane svoje teritorije", tužilac predočio dokaze o pretenzijama na opštine sa nesrpskom većinom zbog čega ih je na jednom sastanku u maju 1995. godine čak i Slobodan Milošević u odsustvu grubo izvređao, rekavši da je Krajišnik "normalan a glup", a Karadžić "nenormalan"

U nastavku unakrsnog ispitivanja Momčila Krajišnika na suđenju Radovanu Karadžiću, tužilac je pobijao njegovu tezu da je cilj rukovodstva bosanskih Srba bio uspostavljanje entiteta na delu BiH sa srpskom većinom. Krajišnik tvrdi da je "naoružani narod" zauzeo, a Vojska Republike Srpske branila opštine sa srpskom većinom, čime je zaokružena teritorija koja je navodno na predratnim mirovnim pregovorima pripala Srbima.

Tužilac je ukazao da je u Republici Srpskoj bilo opština koje pre rata nisu bile većinski srpske, navodeći primer Foče u kojoj su većinu činili Muslimani, ali je ipak zauzeta od strane Srba, skoro u potpunosti etnički očišćena i preimenovana u Srbinje. Emitovan je video zapis mitinga u tom gradu iz maja 1994. godine na kojem Krajišnik kaže: "Drago mi je da danas, a ne kao što je to bilo nekada, vidim pravi srpski grad. Vi ste bili uzor srpskom narodu jer ste uspeli da eliminišete sve što je dolazilo odavde, a dolazile su žaoke od rukovodstva SDA". Budući da je tokom iskaza tvrdio da je zauzimanje teritorije u ratu bilo samo privremeno, tužilac ga je ironično pitao da li je u pomenutom govoru pripremao teren za povratak Muslimana, a svedok se pravdao da se radilo o "političkom govoru" u ratu i dodaje da bi danas drugačije to učinio.

Dokaz nastojanja Karadžićevog i Krajišnikovog rukovodstva da zauzmu i nesrpske opštine, ukazuje tužilac, predstavlja i stalno nastojanje da se osvoji Orašje, gde su većinu činili Hrvati. Predočio je zapisnike sa sastanaka i javnih nastupa u kojima Krajišnik to zahteva, kao i izvod iz dnevnika Ratka Mladića iz maja 1995. godine na kojem Slobodan Milošević kritikuje političko rukovodstvo bosanskih Srba zbog nastojanja da se osvoji ta opština. Milošević je tada rekao da mu Krajišnik "deluje normalno ali da je glup", a da Karadžić "nije normalan" i nazvao ga "lošim đakom istorije u pesničkom zanosu". Krajišnik je konstatovao da je Milošević tada bio u sukobu sa Karadžićem i da je koristio "ružne reči", a priznao je da je Orašje tokom rata postalo cilj iz vojno-strateških razloga.

Tužilac se bavio i Krajišnikovom tvrdnjom da je dokument pod nazivom Varijante A i B bio potpuno "benigan" i da za njega nije čuo do početka svog haškog procesa. Taj papir iz decembra 1991. godine sadrži uputstva lokalnim rukovodstvima SDS za preuzimanje vlasti u opštinama gde su Srbi većina (Varijanta A) i manjina (varijanta B). Kada mu je predočeno više presretnutih razgovora u kojima Karadžić otvoreno govori da je po tom dokumentu preuzimana vlast u opštinama, svedok je tužioca uputio da o tome pita optuženog. Tužilac je zatim ukazao na zapisnike sa sastanaka na kojima je u Krajišnikovom prisustvu pominjan sporni dokument, a ovaj je lakonski odgovorio da u tim momentima jednostavno "nije slušao" govornike.

Slične izgovore Krajišnik je koristio kada ga je tužilac suočio sa dokazima suprotnim njegovoj tvrdnji da je vojska na svoju ruku u proleće 1995. godine pripadnike UN uzela za taoce i rasporedila ih uz potencijalne mete NATO udara. U nekoliko tadašnjih presretnutih razgovora sa izvesnim ljudima iz dijaspore Krajišnik priznaje da političko rukovodstvo odlučuje o sudbini UN talaca i da ih neće pustiti dok cilj ne bude ostvaren. Danas kaže da se zapravo trudio "da zadovolji" sagovornike iz dijaspore koji su po prirodi bili radikalni. Dodao je da je cilj zatočavanja pripadnika UN bio "samo" da se odvrate NATO napadi, što inače tvrdi i optužba.

Pred kraj današnjeg iskaza počelo je dodatno ispitivanje svedoka od strane Radovana Karadžića.

Dijeljenje sadržaja