Dva policijska insajdera u iskazima na poziv optužbe tvrde da su "specijalne jedinice", koje su po optužnici bile pod kontrolom Jovice Stanišića i Franka Simatovića, učestvovale u ubistvima i maltretiranju hrvatskih civila, ali i pljački automobila i falsifikovanju dokumenata


Dokazni postupak optužbe na suđenju bivšim čelnicima srpske Državne bezbednosti (DB) Jovici Stanišiću i Franku Simatoviću, optuženim za zločine nad nesrbima u Hrvatskoj i BiH, nastavljen je izvođenjem dokaza o zločinima u Baranji. Iskaze su dala dva policijska insajdera pod punim zaštitnim merama identiteta, lika i glasa.

Na klupu za svedoke je prvo seo bivši srpski policajac iz Dalja čiji je identitet zaštićen pseudonimom "JF-18". On je potvrdio tačnost navoda izjave date haškim istražiteljima u januaru 2001. godine u kojoj je izneo saznanja o ubistvu hrvatskih civila zatočenih u policijskoj stanici u Dalju. Danas je rekao da je jednog jutra početkom oktobra 1991. godine po povratku iz redovne noćne patrole saznao da su u zgradu policije prethodne večeri došli "arkanovci", odnosno pripadnici Srpske dobrovoljačke garde (SDG), izveli hrvatske zatočenike i pobili ih. Tvrdi da je ujutro, na povratku u stanicu, zatekao samo jednog zatočenika kako čisti krv ispred zgrade. U optužnici protiv Stanišića i Simatovića se navodi da je tom prilikom ubijeno 11 civila, čija su tela kasnije pokopana u masovnu grobnicu u selu Ćelije.

Svedok je potom rekao da su se zbog ubistva civila pobunili lokalni građani, policajci i "teritorijalci" i da se zbog toga komandant SDG Željko Ražnatović Arkan ubrzo posle incidenta obratio ljudima okupljenim u Dalju. Mada tom prilikom nije bio prisutan, svedok kaže da je čuo da je Arkan na skupu prihvatio odgovornost za ubistvo hrvatskih civila. Ražnatovićeva garda je, po optužbi, jedna od "specijalnih jedinica" koje su u Hrvatskoj i BiH delovale pod kapom srpske Državne bezbednosti, što su branioci u unakrsnom ispitivanju nastojali da ospore, ukazujući na blisku vezu Arkana, JNA i vlade samoproglašene Republike Srpska Krajina.

Drugi današnji svedok je u izjavi istražiteljima tužilaštva iz 2001. godine dao širi prikaz uticaja srpske DB na dešavanja u Baranji od 1991. do 1995. godine. U sažetku izjave se navodi da je prvi bezbednjak Baranje Radoslav Kostić podnosio izveštaje Državnoj bezbednosti u Beogradu.

Svedok je naveo i da su u drugoj polovini 1991. godine ljudi u tom delu Hrvatske hapšeni iz različitih razloga – zbog toga što su bili Hrvati, članovi HDZ, bogataši ili jednostavno iz osvete. Zatvarani su, kako je naveo u izjavi, u policijsku stanicu u Belom Manastiru i Borovu, gde su maltretirani, a potom odvođeni "u razmenu" ili jednostavno nestajali.

Svedočeći pod pseudonimom "JF-36", on je u današnjem glavnom ispitivanju rekao da su na područje Baranje bili raspoređeni mahom bezbednjaci iz Sombora, ali i Jedinica DB za antiteroristička dejstva (JATD) Vasilija Mijovića iz Beograda. Sudeći po onome što se danas moglo čuti, njihova glavna "antiteroristička" delatnost bila je krađa automobila i falsifikovanje saobraćajnih dozvola. Jedan od članova Mijovićeve jedinice bio je, tvrdi svedok, i Željko Milovanović "Gavra", danas osumnjičen za učešće u ubistvu hrvatskog novinara Ive Pukanića.

Tužilac će sutra završiti glavno ispitivanje, a svedoku će potom pitanja postavljati branioci.

Dijeljenje sadržaja