Bošnjak iz Bileće koji je tri meseca bio zatočen u Đačkom domu u tom gradu kaže da su pripadnici redovnog i rezervnog sastava policije obezbeđivali taj objekat, a jedan policajac ga je mučio elektrošokovima dok ne bi izgubio svest


Iskazom Bošnjaka, bivšeg zatočenika iz Bileće, tužilaštvo je danas izvodilo dokaza o mučenjima i ubistvima nesrba u kojima su učestvovali pripadnici srpske policije. Mićo Stanišić se kao prvi ministar policije bosanskih Srba tereti za zločine počinjene u Bileći tokom prve godine rata, dok je od tih optužbi izuzet drugooptuženi Stojan Župljanin, koji je optužen za zločine u osam opština na severozapadu Bosne i Hercegovine.

Svedok koji je iskaz dao uz mere zaštite lika i glasa i sa pseudonimom ST-28, bio je pripadnik rezervnog sastava policije do marta 1992. godine, kada je došlo do podele MUP između Srba i Muslimana. On i ostali Muslimani u sastavu rezervne policije predali su oružje i uniforme i odlučili da se povuku nakon što im je naređeno da moraju da nose nove ambleme sa srpskom zastavom i dvoglavim orlom.

Svedok je uhapšen početkom jula i do oktobra 1992. godine bio je zatvoren u Đačkom domu u centru Bileće. Među onima koji su ga uhapsili, kaže, bio je i redovni policajac Milorad Ilić koji ga je sproveo u stanicu policije. Prema optužnici Đački dom je služio kao zatočenički objekat od juna do oktobra 1992. godine, dok su u policijskoj stanici i pomoćnoj zgradi zatočenici držani do decembra.

Svedok je opisao torturu koju je preživeo tokom zatočeništva, navodeći da ga je policajac Nedeljko Kulić mučio elektrošokovima. Jednom prilikom je tri puta gubio svest tokom torture, a Kulić mu je pri tom pretio da će ga "zaklati i pokazati mu kako se pravi genocid".

Đački dom su, tvrdi svedok, obezbeđivali pripadnici policije. U početku stražari su većinom bili iz rezervnog sastava, a od kraja jula stražarili su isključivo pripadnici redovnog sastava policije. Na platnim spiskovima policijske stanice Bileća za april i maj 1992. godine, koji mu je pokazala tužiteljica, svedok je identifikovao imena pojedinaca koji su obavljali dužnosti logorskih stražara.

Svedok je sa većinom zatočenika oslobođen 5. oktobra 1992. godine nakon intervencije Međunarodnog crvenog krsta, a u Đačkom domu je zadržano 35 osoba koji su zatim prebačeni u skladište za ugalj iza policijske stanice. Među njima je bio i svedokov prijatelj koji je nedelju dana kasnije preminuo od posledica brutalnog prebijanja. Prema optužnici, u oktobru 1992. godine više muškaraca umrlo je usled premlaćivanja u policijskoj stanici i obližnjem skladištu.

Branioci optuženih Stanišića i Župljanina nisu imali pitanja za ovog svedoka.

Dijeljenje sadržaja