U nastavku suđenja za genocid u Srebrenici, holandski oficir identifikovao optuženog generala Radislava Krstića kao jednog od visokih oficira VRS koji su u Potočarima 11. i 12. jula 1995. nadzirali da li se operacija odvija po planu, izdavali naređenja i primali raporte sa terena. Profesionalni "komplimenti" Vojsci RS i priznanje o "raspadu komandnog lanca" Holandskog bataljona

Prema oceni holandskog oficira koji je jula 1995. bio u Srebrenici, general Radislav Krstić je imao "izvršnu kontrolu" nad operacijom zauzimanja enklave i deportacijom izbeglica iz baze UN u Potočarima, dok je general Ratko Mladić - okružen kamerama SRT i VRS - bio tu uglavnom da bi se slikao za istoriju.

Holandski oficir, koji je svedočio sa zaštićenim identitetom, je do takvog zaključka došao posmatrajući, sa rastojanja od 10 do 15 metara, visoke oficire VRS koji su se u prva dva dana nakon zauzimanja Srebrenice okupljali "u središtu svih događanja u Potočarima" - između ulaska u bazu UN, mesta na kojem su izbeglice tovarene u autobuse i kamione, i tzv. Bele kuće u kojoj su vršenja ispitivanja izdvojenih muškaraca. Sa tog mesta oni su, prema oceni holandskog oficira, nadzirali da li se sve odvija po planu, izdavali su naređenja i primali izveštaje o tome šta se događa na terenu. Oba dana je, prema svedoku "F", među tim oficirima bio je i general Radislav Krstić. Na traženje tužioca, svedok je identifikovao generala na optuženičkoj klupi.

Ograđujući se da govori samo sa profesionalnog, vojnog aspekta, ovaj je svedok operaciju zauzimanja Srebrenice opisao kao "dobro planiranu, organizovanu i precizno izvedenu operaciju". Zapovedni lanac je, po njegovoj oceni, "veoma dobro funkcionisao, sve je bilo dobro podmazano, tačno se znalo šta ko treba da radi". Za Drinski korpus, čiji je zapovednik bio optuženi general Krstić, svedok je rekao da su ga činili "disciplinovani i iskusni vojnici", sa "jako dobrom komandom", te da je njegova uloga bila da što je pre moguće očisti čitavo područje, odnosno uguši svaki otpor.

S druge strane, Holandski bataljon u Potočarima, prema rečima ovog svedoka, nije imao dovoljno ljudi, oficiri su bili pod velikim stresom i zapovedni lanac se, praktično, raspao, tako da su vojnici radili šta je ko mogao kako bi pomogli izbeglicama koje su preplavile bazu UN.

Zločine čiji je svedok tih dana bio ili kojih je tek naknadno postao svestan, holandski oficir je pripisao "Rambo-tipovima" koji su u Potočare stigli nakon vojnika, i koji su "divljali, pljačkali, palili kuće, oduzimali oružje i opremu vojnicima UN...". Mada je, tokom protiv- ispitivanja od strane odbrane, potvrdio da su ti u crno obučeni "Rambo-tipovi" imali svoju komandu i delovali samostalno u odnosu na jedinice u maskirnim vojnim uniformama, holandski oficir je odgovarajući na pitanja sudija kategorički tvrdio da je general Krstić, s obzirom da je bio stalno prisutan, mogao i morao da vidi i zna šta se tokom ta dva dana dešavalo u Potočarima i oko njih.

Sudu su prikazane fotografije leševa 9 ili 10 muškaraca ubijenih metkom u potiljak ili u leđa, koje je svedok "F" snimio kod potoka, udaljenog oko 700 metara od baze UN. Da bi ih snimio, rekao je, rizikovao je život, a ovo je bio prvi put da može o njima da govori. A to je, zaključio je, "veoma dobro za istoriju i za ljudska prava".

Dijeljenje sadržaja