Na suđenju čelnicima policije bosanskih Srba bivši sudija osnovnog suda u Srpskom Sarajevu kaže da tokom 1992. godine u Ilidži, Sokocu, Vlasenici i Višegradu nije bilo krivičnih prijava za zločine koje su Srbi počinili nad nesrbima


Staka Gojković, koja je 1992. godine bila sudija Osnovnog suda u Srpskom Sarajevu, dala je danas iskaz na suđenju Mići Stanišiću i Stojanu Župljaninu, bivšim čelnicima policije bosanskih Srba optuženim za zločine u 20 bosansko-hercegovačkih opština tokom 1992. godine.

Gojković kaže da je u drugoj polovini 1992. godine radila samo jednu istragu i vodila jedno suđenje po "neposrednoj optužnici" koja nije zahtevala istragu. Suđenje je bilo za ubistvo iz nehata u kojem su i počinilac i žrtva bili srpske nacionalnosti, dok je istraga vođena protiv sarajevskog pesnika Vladimira Srebrova po optužbama za "vrbovanje u neprijateljsku vojsku".

Srebrov, jedan od osnivača Srpske demokratske stranke, koji je kasnije istupio iz stranke i ostao u opsednutom Sarajevu, je početkom septembra 1992. godine došao u Stanicu javne bezbednosti na Ilidži s namerom da sa rukovodstvom bosanskih Srba razgovara o mogućnosti prestanka neprijateljstva. Tom prilikom je uhapšen, a na policijskom nalogu za pritvor nalazi se ime tadašnjeg ministra unutrašnjih poslova Miće Stanišića. Svedokinja je rekla da nije uobičajeno da ministar potpisuje takve naloge, ali da ne zna zašto je njegovo ime tu.

Analizirajući sudske delovodnike krivičnih prijava sa Ilidže, Sokoca, Vlasenice i Višegrada, svedokinja je potvrdila da je tokom 1992. godine podneta samo jedna prijava u kojoj je počinilac bio srpske nacionalnosti, a žrtva "druge nacionalnosti", kako je navedeno u prijavi. Ta istraga je kasnije obustavljena, potvrdila je Gojković.

Branilac Miće Stanišića je sugerisao da se na nalogu za pritvor Vladimira Srebrova nalazi samo otkucano ime Miće Stanišića, ali da ga je potpisao Tomislav Kovač. Svedokinja je rekla da ne poznaje potpis te ne može da komentariše, ali da "vidi koje ime je otkucano mašinom".

Advokat Slobodan Zečević je takođe ukazivao da sudsku presudu ne uslovljavaju kvalifikacije krivičnog dela iz krivične prijave, već činjenice utvrđene tokom procesa. Stoga, po odbrani, nije bilo "nikakve razlike" u tome da li je krivična prijava podneta za ubistvo, teško razbojništvo ili ratni zločin, pošto je, prema tadašnjem zakonu, za sva tri dela sudsko veće moglo da izrekne smrtnu kaznu. Svedokinja se složila da "u pogledu propisane sankcije" nema razlike.

Branilac Stojana Župljanina nije imao pitanja za ovu svedokinju.

Dijeljenje sadržaja