Jovica Stanišić i Franko Simatović početak ponovljenog suđenja

Pre nego što je prepustio reč svom kolegi Veberu/Weber, vodja tima optužbe Daglas Stringer/Douglas je izložio katalog zločina koje su počinili JNA, Martićeva milicija, lokalna TO, "Jedinica" DB Srbije, Arkanova Dobroviljačka garda i druge paravojne formacije koje su organizovali, obučavali i finansirali optuženi Jovica Stanišić i Franko Simatović.

Stringerov katalog zločina počinje napadom JNA na Kijevo u avgustu 1991, nakon čega slede Beli Manastir, Kostajnica, Dubica, Škabrnja, Nadin, Saborsko, te konačno Vukovar i Bruška. Kao rezultat brutalnog zlostavljanja, ubistava, mučenja, prisilnog rada, silovanja i drugih zločina, do aprila 1995. teritoriju SAO Krajine napustilo je 97.000 a područje Slavonije, Baranje i Zapadnog Srema najmanje 78.800 Hrvata i drugih nesrba. Bio je to, zaključio je Stringer, rezultat smišljenog nastojanja da se promeni etnički sastav tih delova Hrvatske, u cemu su značajnu ulogu igrala dvojica optuženih i snage koje su oni organizovali, naoružali i usmeravali.

Nakon što su ostvareni ciljevi udruženog zločinačkog poduhvata u Hrvatskoj, pažnja njegovih učesnika- uključujući Stanišića i Stimatovića - usmerena je ka Bosni. Cilj je bio da se uspostavi kontrola nad dve trećine teritorije BiH, kako bi se omogućila "ertnička homogenizacija", odnosno povezivanje "srpskih teritorija" u Hrvatskoj i BiH sa samom Srbijom.

Prema tužiocu Adamu Veberu/Weber, u Bosni se ponovio isto obrazac etničkog čišćenja koji je primenjen u Hrvatskoj. Počelo je u aprilu 1992. napadom Arkanove Srpske dobrovoljačke garde na Bijeljinu i Zvornik, a etničko čišćenje se potom odvijalo u tri faze. U prvoj, od aprila do novembra 1992. zauzeti su i nasilno očišćeni od nesrba veliki delovi BiH. Tužilac je posebno naveo nekoliko lokacija na kojima su bili angažovani pripadnici "Jedinice" Državne bezbednosti Srbije: Brčko, Bosanski Šamac, Crkvina, Doboj i druge. Nakon što je postignuta glavnina teritorijalnih ciljeva, od novembra 1992. pažnja je usmerena na kampanju čišćenja doline Drine, gde su se jedinice DB Srbije pridružile Vojsci Republike Srpske. Treća faza, od aprila 1993. nadalje, uglavnom je posvećena učvršćivanju postignutog i dodatnim osvajanjima u Istočnoj Bosni i okolini Bihača.

Sve te faze bile su praćene brutalnim nasiljem, ubistvima, protivpravnim zatvaranjima, zlostavljanjima, mučenjima, pljackom i drugim zlocinima, o čemu će biti više reči u sutrašnjem nastavku uvodne reči tužilaštva.

Na kraju današnje rasprave, odbrana Jovice Stanišića je predložila promenu modaliteta sudjenja. Umesto sadašnjeg "rasporeda časova" po kojem se zaseda od 11:30 do 13:00, a zatim nakon dvocasovne pauze od 15:00 do 16:30, odbrana predlaže da se radi od 9:30 do 11:00. da se pauza skrati na jedan sat i ponovo zaseda od 12:00 do 13:30, jer bi tako Stanišić imao na raspolaganju čitavo posle podne da se odmori i pripremi za sledeći radni dan. Pretresno većeće odluku saopštiti sutra.

Dijeljenje sadržaja