Bivši član mirovne misije UN u Hrvatskoj opisao da je 1992/93. godine u "ružičastim zonama" hrvatsko stanovništvo bilo izloženo stalnim pritiscima da se isele. Ubistva i napadi dešavali su se uz aktivnu ili prećutnu podršku policije, tvrdi svedok


Nasilje nad hrvatskim stanovništvom Krajine nije prestalo ni posle potpisivanja Vensovog plana u januaru 1992. i uspostavljanja tzv. "ružićastih zona", tvrdi Džon Mekeligot/John McElligott, svedok optužbe na suđenju Milanu Martiću. To je tvrdio na osnovu svojih iskstava i niza internih izveštaja Civilne policije UN (UNCIVPOL) za koju je radio od oktobra 1992. do novembra 1993. godine.

Izveštaji Civilne policije UN koje je optužba preko ovog svedoka uvela u dokaze uglavnom se odnose na sektor Jug misije UN sa sedištem u Kninu, koji je obuhvatao Liku i Severnu Dalmaciju. U jednom od izveštaja je navedeno da je od avgusta 1992. do maja 1993. godine u tom sektoru ubijeno 29 hrvatskih civila, zapaljeno 48 kuća, ekspozivnim sredstvima razoreno 24 verska i druga objekta i registrovano 48 sluccajeva zastrašivanja i napada vatrenim i hladnim oružjem na hrvatsko stanovništvo.

Posle progona 1991. godine, preostali Hrvati na području bivše RSK bili su uglavnom stariji ljudi, pa su tako napadači, kako je primetio svedok, terorisali starce "koji bi im mogli biti bake i dedovi". Napadi su rezultirali mnogobrojnim zahtevima za iseljenje što je, smatra Mekeligot, i bio cilj napadača.

Srpska policija, rekao je svedok, uglavnom nije radila ništa da krivična dela čije su žrtve bili Hrvati rasvetli, a počinioce kazne. Štaviše, i sami milicioneri RSK, kako se navodi u mnogim izveštajima Civilne policije UN, su "igrali aktivnu ulogu" u ubistvima, pljačkama, prebijanjima i drugim oblicima nasilja nad hrvatskim civilima

Milicija RSK se tada sastojala od 7.000 redovnih policajaca i čak 16.000 "specijalaca." Takvu disproporciju objasnio je Milan Babić u svom svedočenju na suđenju Slobodanu Miloševiću u novembru 2002. godine. Tada je rekao da su kninski "specijalci" zapravo bili vojnici koji su presvukli svoje uniforme, kako bi bio izigran Vensov plan koji je predviđao demilitarizaciju "ružićastih zona."

Milan Martić je, prema zapazzanjima Mekeligota, bio "jedini autoritet" za sve pripadnike milicije. U jednom internom dokumenatu Civilne policije UN iz septembra 1992. godine zapisano je da vlast u RSK drži milicija, a da je Martić "šef bande, a ne politički vođa" i "izvršilac planova koji se ne stvaraju u Kninu".

Odbrana se protivila uvođenju tog dokumenta u dokaze, jer se na njemu, kako su primetili, ne vide pečat i potpis. Veće je odbilo taj zahtev naglašavajući da će o autentičnosti svih dokumenata odlučivati po zavrssenom dokaznom postupku.

Odbrana che bivsseg policajca UN u Krajini unakrsno ispitivati u ponedeljak.

Dijeljenje sadržaja