Kosovska Albanka Aferdite Hajrizi opisala kako su joj u martu 1999. godine srpski policajci ubili sina i muža a potom nju i dvoje preživele dece deportovali u Crnu Goru. Suđenje generalu Vlastimiru Đorđeviću nastavljeno iskazom o proterivanju albanskih civila sa područja Prizrena


Godinama pre NATO bombardovanja Srbije Agim Hajrizi je bio ugledni građanin Kosovske Mitrovice i poznati sindikalni aktivista koji je uglavnom zastupao prava kosovskih Albanaca izbačenih s posla. Njegova udovica Aferdite Hajrizi je danas na suđenju bivšem načelniku Resora javne bezbednosti MUP Srbije Vlastimiru Đorđeviću, optuženom za deportacije i ubistva na Kosovu 1999. godine, opisala kako je on ubijen.

Svedokinja je rekla da je tokom devedesetih njen muž bio stalna meta srpske policije – često je hapšen, zatvaran i prebijan u lokalnoj policijskoj stanici. Već drugog dana NATO intervencije, rano ujutro 25. marta 1999. godine, šestorica policajaca u plavim maskirnim uniformama i sa crnim beretkama na glavi provalili su, kaže, u njihov stan i na licu mesta ubili njenog muža Agima, njihovog najstarijeg sina i muževu majku. Aferdite Hajrizi tvrdi da je na čelu grupe policajaca bio njihov komšija Nenad Pavićević.

Ona i dvoje mlađe dece su se, opisala je, sakrili i ubrzo pobegli kod prijatelja u drugi deo grada. Odatle ih je, međutim, uskoro, kao i većinu drugih albanskih stanovnika, proterala srpska policija ka selu Žabar, da bi par dana kasnije, takođe po naređenju policije, bili vraćeni u Kosovsku Mitrovicu. Ubrzo su u organizaciji srpske vojske i policije deportovani autobusima u Crnu Goru. Svedokinja je sa decom potom prešla u Albaniju a na Kosovo se vratila nakon povlačenja srpskih snaga bezbednosti.

Pošto je svedokinji na početku unakrsnog ispitivanja izjavio saučešće, Đorđevićev branilac Veljko Đurđić je sugerisao da je ubistvo njenih najbližih rođaka bio izolovan incident koji je počinila grupa Nenada Pavićevića, "nevaspitanog komšije nenormalnog ponašanja", a da su potom sudski organi na licu mesta izvršili uviđaj. Hajrizi je potvrdila da se Pavićević i pre kobnog 25. marta 1999. godine "nevaspitano ponašao" i pretio članovima njene porodice, a kaže da je čula da su istražni sudija i tužilac sutradan došli u njenu kuću ali samo da bi privoleli nekog od rođaka da identifikuje leševe a ne da bi izvršili uviđaj. Branilac nije rekao da li je navodna istraga rezultirala sudskim procesom protiv počinilaca.

U nastavku današnjeg zasedanja tužilac je na klupu za svedoke izveo Rahima Latifija, stanovnika sela Pirane kod Prizrena, koji je zajedno sa porodicom u proleće 1999. godine proteran u Albaniju. Prvo su, rekao je, vojska i policija 24. marta 1999. godine granatirale i spalile njegovo selo, zbog čega je sa porodicom i još oko 800 ljudi otišao u selo Srbica, dok je ostatak seljana pošao u drugom pravcu. U Srbici su im utočište pružili lokalni Srbi, Albanci i Romi. Mesec dana kasnije, međutim, šef prizrenske policije je naredio da sve izbeglice napuste to selo, nakon čega je svedok sa 86 članova svoje šire familije pobegao u Albaniju.

U dokaze su uvedene izjave koje su dvoje svedoka dali istražiteljima tužilaštva od 1999. godine do danas, kao i transkripti njihovih svedočenja sa suđenja Slobodanu Miloševiću i "Kosovskoj šestorki" srpskih zvaničnika na čelu sa Milanom Milutinovićem.

Dijeljenje sadržaja