Krizni štab Bosanskog Novog je 1992. godine, tvrdi svedok odbrane Momčila Krajišnika, samo nastojao da pomogne Muslimanima da se, radi njihove lične bezbednosti, isele sa teritorije opštine


"Naša namera je bila da tim ljudima pomognemo da odu na miran, dostojanstven i civilizovan način" – izjavio je danas Radomir Pašić, svedok odbrane Momčila Krajišnika.

Pomenutu nameru su 1992. godine imali Krizni štab Bosanskog Novog i sam Pašić, kao njegov predsednik i tadašnji prvi čovek opštine. Ljudi kojima su oni nameravali da pomognu bili su Muslimani iz grada i okolnih sela koji su "želeli da napuste svoje domove, jer se u njima nisu osećali sigurnim", a "miran, dostojanstven i civilizovan način" njihovog odlaska bio je transport stočnim vagonima do Doboja u junu i konvoj u organizaciji UNHCR u julu 1992. godine. A u međuvremenu, između maja i jula 1992. godine, dogodili su se napadi na muslimanska sela u dolini Japre od strane, kako ih je opisao svedok, "paravojnih snaga koje se nisu mogle kontrolisati", bilo je paljenja kuća, ubistava i pljačke (takođe od strane "nekontrolisanih snaga"), a oko 750 muslimanskih muškaraca je – "radi njihove bezbednosti", kako je objasnio svedok – nekoliko dana držano na stadionu u Bosanskom Novom.

Pri tezi o "časnim namerama" svog Kriznog štaba Pešić je ostao i nakon što ga je tužilac, u unakrsnom ispitivanju, suočio sa zaključcima sastanka predstavnika sedam opština sansko-unskog regiona, koji je početkom juna 1992. održan u Sanskom Mostu. U zaključcima se navodi da su predstavnici Bihaća, Bosanskog Petrovca, Bosanske Krupe, Sanskog Mosta, Prijedora, Bosanskog Novog i Ključa "saglasni da se sa teritorije tih opština isele Muslimani i Hrvati, do nivoa na kojem će svaka opština moći da efikasno ostvaruje srpsku vlast na svojoj teritoriji." U tom cilju, sedam opština zahteva od Kriznog štaba Autonomne regije Krajina "da se omogući koridor za iseljavanje Muslimana prema Centralnoj Bosni, u Alijinu nezavisnu državu BiH, jer su oni za to i glasali." Dokument se zaključuje upozorenjem rukovodstvu ARK da će – "ukoliko ne bude rešavalo ove probleme – naših sedam opština sve Muslimane i Hrvate sa njihovih teritorija pod vojnom pratnjom sprovesti u centar Banja Luke."

Na spisku učesnika sastanka u Sanskom Mostu je i ime Radomira Pašića, ali se on danas "nije mogao setiti" da li je prisustvovao tom sastanku. Tvrdi da su takvi među-opštinski sastanci imali samo "informativni karakter" i da nisu imali "nikakvu pravnu snagu", odnosno da "nikoga nisu obavezivali." U dokumentu se navodi da su zaključci iz Sanskog Mosta upućeni Kriznom štabu ARK i rukovodstvu Srpske republike BiH na Palama, ali se Pašić ni toga ne seća i tvrdi da su u to vreme bilo "jako slabe" komunikacije sa Palama, tako da ga je "kao čoveka bolelo što ljudi u rukovodstvu nemaju prave informacije o stanju na terenu." Svedok, tako, nastoji da zaštiti optuženog Krajišnika za kojeg tužilac tvrdi da je – kao predsednik Skupštine, visoki funkcioner SDS-a i član proširenog Predsedništva – "znao ili imao razloga da zna" šta se događa na prostorima pod kontrolom kriznih štabova, vojske i policije bosanskih Srba.

Dijeljenje sadržaja