U nastavku svedočenja “najvećeg živog srpskog nacionaliste i vodećeg srpskog nacionalističkog ideologa” – kako se Vojislav Šešelj danas predstavio, sudije tražile od tužioca da precizira svoju poziciju o Miloševićevom odnosu prema konceptu Velike Srbije. Milošević nazvao tužioca “zločincem” i optužio ga da posle tri i po godine suđenja “... ne zna za šta ga optužuje.”


Tužilaštvo ne tvrdi da je Slobodan Milošević zastupao koncept Velike Srbije, već da je pod parolom “svi Srbi u jednoj državi” nastojao da stvori “uvećanu, centralizovanu Srbiju , kojom će dominirati Srbi.” A to je, u krajnjoj liniji opet, “neka Velika Srbija.”

Tako je, nakon jednočasovnog natezanja sa sudijama kojima nije bilo jasno da li je koncept Velike Srbije jedna od teza optužbe, tužilac Džefri Najs/Geoffrey Nice sažeo svoju poziciju u pogledu ciljeva optuženog Miloševića. Tvrdio je da je tužilaštvo, od početka suđenja, bilo “veoma oprezno” sa upotrebom tog termina, koristilo ga “samo kada je to bilo nužno”, a Miloševiću “nije nikada pripisivalo istorijsko-filozofski koncept Velike Srbije, već samo pragmatične planove” za stvaranje uvećane srpske države, koja će obuhvatiti delove Hrvatske i Bosne i Hercegovine i u kojoj će živeti svi Srbi, ili barem njihova većina

Rasprava o tome otvorena je nakon što je svedok odbrane Vojislav Šešelj, predstavljajući se kao “najveći živi srpski nacionalista i vodeći srpski nacionalistički ideolog”, još jednom sudijama izložio svoj koncept Velike Srbije. Taj koncept, rekao je Šešelj, podrazumeva “jedinstvenu srpsku državu u koju će biti uključene sve srpske zemlje u kojoj su Srbi većinsko stanovništvo.” Međutim, nastavio je svedok, taj koncept se “suprostavlja vekovnim vatikanskim, austrijskim i drugim pokušajima da se srpski narod svede isključivo na pripadnike pravoslavne hrišćanske veroispovesti. Jer srpski narod, u svom etničkom biću, obuhvata i Srbe pravoslavne i Srbe katolike i Srbe muslimane.” A “srpske zemlje”, po Šešelju, su “tamo gde se govori srpski jezik”, što pored Srbije i Crne Gore obuhvata i celu Bosnu i Hercegovinu i najveći deo Hrvatske, isključujući, kako je svedok nabrojao, “zagrebačku, križevačku i varaždinsku županiju.” Jer, kako je objasnio Šešelj, “Srbi-katolici su vatikanskom propagandom navedeni da se izjašnjavaju kao Hrvati”, čime su izazvani sukobi između njih i njihove pravoslavne braće.

Na pitanje sudije Bonomija/Bonomy da li to znači da bi Velika Srbija obuhvatila i celu BiH i veliki deo Hrvatske, Šešelj je pozitivno odgovorio, dodajući da se to ne bi ostvarilo “etničkim čišćenjem i progonima, već bratstvom-jedinstvom Srba pravoslavaca, katolika, muslimana, protestanata i ateista.

Nakon što je Najs precizirao stavove o Velikoj Srbiji i paroli “svi Srbi u jednoj državi”, Slobodan Milošević ga je optužio da tri i po godine od početka suđenja “ne zna za šta ga tereti.” Svi Srbi u jednoj državi, dodao je Milošević, “nije nikakva parola već materijalna činjenica”, budući da su Srbi u takvoj državi živeli 70 godina, sve dok ona nije razbijena “nezakonitom secesijom Slovenije, Hrvatske i BiH.” Nazivajući tužioca Najsa “zločincem”, Milošević mu je poručio da će “odgovarati za zločine kojima se bavi” u sudnici, ali nije stigao da objasni gde će i kako odgovarati, pošto mu je sudija Robinson isključio mikrofon ocenjujući da se radi o “potpuno neprimerenom komentaru” optuženog.

Svedočenje Vojislava Šešelja biće nastavljeno u utorak sledeće sedmice.

Dijeljenje sadržaja