U glavnom ispitivanju generala Dragana Lalovića odbrana insistirala na njegovim saznanjima o predratnim incidentima u kojima je učestvovala JNA, dok je tužilac dobar deo svog ispitivanja posvetio periodu nakon rata kada je svedok bio šef obezbeđenja Ratka Mladića, kada je ovaj bio begunac od međunarodne pravde. Optuženi pred kraj zasedanja izbačen iz sudnice

General Dragan Lalović je vojnu karijeru počeo kao oficir JNA, a završio u Vojsci Republike Srpske u kojoj je tokom rata bio na funkcijama komandanta Treće hercegovačke, a potom i Prve motorizovane brigade u rodnom Kalinoviku. Prvi je od deset dosadašnjih svedoka odbrane Ratka Mladića koji nije svedočio u predmetu Radovana Karadžića ili na bilo kojem drugom suđenju pred Tribunalom.

U izjavi timu odbrane, a naročito u glavnom ispitivanju od strane branioca Branka Lukića pažnja je posvećena prevashodno događajima koji su prethodili ratu u BiH. Lalovićev stav je da su sukob izazvali muslimanski ekstremisti napadajući pripadnike JNA u Sarajevu, gde je on u to vreme bio na službi. Naveo je da su prve barikade u gradu podigli Muslimani 1. marta 1992. godine i da je to dovelo do rasta napetosti, a da je zatim počinjeno više ubistava pripadnika JNA, zaključno sa napadom na kolonu u Dobrovoljačkoj ulici 3. maja 1992. godine.

Na pitanje o relevantnosti iskaza o događajima koji vremenski prethode zločinima navedenim u optužnici, branilac Lukić je naveo da se radi o odgovoru na navode veštaka optužbe Roberta Donje/Donia po kome su barikade prvi podigli Srbi, a JNA 2. maja pokušala da preseče grad na dva dela pri čemu je naišla na otpor. Tužilac, međutim, taj deo izveštaja veštaka optužbe, samim tim i iskaza današnjeg svedoka, smatra manje bitnim opisom konteksta događaja i naglašava da se "Mladić ne tereti za započinjanje rata".

U tom svetlu je proteklo i unakrsno ispitivanje u kojem svedoku nije postavljeno nijedno pitanje o događajima koji su prethodili ratu, već se tužilac uglavnom bavio osporavanjem svedokovog kredibiliteta zbog njegove pristrasnosti u korist optuženog. Sugerisao je da su oni rođaci, budući da su obojica sa područja Kalinovika a Mladićev deda po majci se zvao Filip Lalović. Svedok odgovara da su iz iste opštine, ali različitih sela i da su "samo u daljoj rodbinskoj vezi". Objasnio je da je porodica Lalović rasprostranjena u celoj opštini i da je zbog svoje veličine "razrođena", pa otuda nema bliske veze između njega i Mladića.

Druga, možda i bliža od rodbinske, veza svedoka i optuženog ogleda se, po tužiocu, u činjenici da je Lalović od 1997. do 2001. godine bio komandant jedinice vojne policije koja je nakon rata obezbeđivala Ratka Mladića - prvih mesec dana u Han Pijesku, potom u Beogradu. General Lalović ne vidi ništa sporno u tome što je begunca od međunarodne pravde četiri godine štitio od - kako je naveo u izjavi - "kriminalaca i nasrtljivaca", uključujući i one koji su želeli da ga uhapse po haškoj optužnici za genocid i druge zločine. Svedok kaže da nikakva poternica nije bila na snazi "u njegovoj zemlji", odnosno Republici Srpskoj, pa nije video razlog da ga ne uzme u zaštitu.

U prilog tvrdnji da poternica nije postojala, Lalović navodi činjenicu da se Mladić nije skrivao i da se u Beogradu "kretao kao i svi ostali", odlazeći na pijacu, prodavnice i fudbalske utakmice. Živeo je u porodičnoj kući i "povremeno" boravio u vojnim objektima "Stragari" i "Rajac", ali ne i u kasarni u beogradskom Topčideru gde su 2003. godine ubijena dva vojnika, čiji roditelji tvrde da su stradali zato što su tamo slučajno videli Mladića. Lalović kaže da o tom događaju zna samo ono što je video u medijima i tvrdi da u vreme dok je on bio šef obezbeđenja optuženi nije boravio u Topčideru. Priznaje, međutim, da su tamo bili smešteni pripadnici jedinice koja je obezbeđivala Mladića. Svedok je, inače, i nakon odlaska sa mesta Mladićevog obezbeđenja od strane međunarodne zajednice označen kao jedan od pomagača u njegovom skrivanju i zbog toga bio izložen različitim sankcijama od blokade računa do zabrane putovanja u Sjedinjene Države i Evropsku Uniju.

Nakon dužeg perioda preovlađujuće pristojnog ponašanja u sudnici, Mladić je danas ponovo bio glasniji nego što je dozvoljeno, pa je odlukom veća pred sam kraj zasedanja udaljen iz sudnice. Izbacivanju je prethodilo više opomena da ne ustaje i ne obraća se glasno braniocima, a pre nego što je naloženo odstranjivanje iz sudnice odbio je da se povinuje nalogu predsedavajućeg sudije Orija/Orie da se smiri i sedne.

Dijeljenje sadržaja