Svedok odbrane Franka Simatovića negirao vezu "arkanovaca" sa MUP i DB Srbije, ali ujedno ističe saradnju te paravojne jedinice sa Ministarstvom odbrane i Teritorijalnom odbranom Istočne Slavonije na čijem su čelu, po dokazima optužbe, bili ljudi iz MUP Srbije - Ilija Kojić, Milan Milovanović Mrgud i Radovan Stojičić

Bivši pripadnik Arkanove Srpske dobrovoljačke garde (SDG) Jovan Dimitrijević tvrdi da se Milorad Ulemek zvani Legija toj formaciji priključio nakon ulaska združenih srpskih snaga u Zvornik u proleće 1992. godine. U nastavku iskaza na poziv odbrane Franka Simatovića, svedok je rekao da je Legija neposredno pre toga bio zarobljen od strane Muslimana a ubrzo na intervenciju JNA oslobođen, pa je potom došao i prijavio se u SDG.

Nakon provera Ulemekovih ličnih podataka koje je svedok obavio u Beogradu, ovaj je po odobrenju Željka Ražnatovića Arkana primljen i ubrzo imenovan za instruktora u centru za obuku "arkanovaca" u Erdutu. Kasnije je, kaže Dimitrijević, napredovao i došao do čina pukovnika. U toj formaciji je ostao do 1996. godine kada je, kaže svedok, odlučio da se pridruži Državnoj bezbednosti (DB) Srbije, zbog čega se Arkan na njega navodno ljutio.

Ostatak glavnog ispitivanja protekao je na zasedanju zatvorenom za javnost, a svedoku je nekoliko pitanja potom postavio branilac Jovice Stanišića. Sugerisao je da DB Srbije nije imala nikakve veze sa "arkanovcima", sa čim se svedok složio, navodeći da je on kao Arkanov ćata koji je krajem 1991. i početkom 1992. godine bio zadužen za funkcionisanje centra za obuku u

Erdutu trebovao oružje na samo dve adrese. S jedne strane, obraćao se Ministarstvu odbrane Istočne Slavonije preko koje je dobijao oružje iz magacina lokalne Teritorijalne odbrane, a sa druge komandantu Novosadskog korpusa JNA generalu Biorčeviću. Jovica Stanišić i Franko Simatović se, podsetimo, terete za zločine policijskih i paravojnih formacija pod kontrolom DB Srbije, među kojima su i Arkanovi dobrovoljci.

Na početku unakrsnog ispitivanja svedoka od strane tužiteljice Markus/Marcus "pretresena" je cela njegova ratna biografija. Juče je rekao da je od novembra 1991. godine do marta 1992. godine bio u Erdutu, a da se potom vratio u Beograd i radio na pitanjima logistike u sedištu SDG u Arkanovoj beogradskoj kući. Zatim je rekao da je od avgusta do novembra 1992. godine bio na odmoru, potom do 1994. godine, kada je doživeo saobraćajnu nesreću, radio u Ražnatovićevoj Stranci srpskog jedinstva, a nekoliko meseci i u Fudbalskom klubu Priština. Dimitrijević je, inače, sa Arkanom delio i strast prema fudbalu, pa je kasnije bio angažovan u njegovom klubu Obilić, a danas je službenik Fudbalskog saveza Srbije.

Pošto je svedok u glavnom ispitivanju isticao dobru saradnju SDG sa Teritorijalnom odbranom i Ministarstvom odbrane Istočne Slavonije, tužiteljica ga je pitala da li je znao da su ministar odbrane Ilija Kojić i njegov zamenik Milan Milovanović zvani Mrgud, kao i komandant "teritorijalaca" Radovan Stojičić Badža tada bili zaposleni u MUP Srbije. Dimitrijević je odgovorio da to tada nije znao.

Unakrsno ispitivanje svedoka će sutra biti nastavljeno i okončano.

Dijeljenje sadržaja